Even
wat anders
De
jacht op elanden is reeds een week aan de gang en dat merk je.
Onderweg
naar “mijn plicht” heb ik verschillende groepjes jagers gezien met hun
drijvers. Zo’n jacht op onschuldige elanden, al of niet met hun kalveren, lijkt
wreed maar heeft toch haar noodzaak. Langs de snelwegen in Zweden staat bijna
net zoveel hekwerk als dat er asfalt ligt en dat is niet voor niets. In een
bosrijk land als Zweden heb je te maken met overstekend wild. Wildpassages zie
je hier niet zoveel en ondanks het hermetisch afgesloten zijn van de
natuurgebieden met de snelweg, zien de beesten toch kans openingen te vinden om
zonder uit te kijken over te steken. Van wasbeertjes tot reeën, van vossen tot
kleine zwarte beertjes, veel trieste slachtoffers van aanrijdingen met
voertuigen vind je langs de weg. Er is een speciaal telefoonnummer dat je kunt
bellen om de dode dieren te rapporteren waarop ze verwijderd worden. Ook
elanden steken altijd onverwachts over en vormen dus een gevaar voor het
razende verkeer. Toch kan een aanrijding met een snelheid van 110 km/h tegen
een overstekende eland desastreus zijn. Behalve flinke blikschade en de
schrikreactie van een aanrijding die alles nog erger kan maken, kan het
binnendringen van een elandengewei in de cabine fatale gevolgen hebben. Statistieken
wijzen uit dat het aantal aangereden elanden gelukkig wel daalt en dat heeft
indirect te maken met de jacht.Van de 300.000 elanden worden er op jaarbasis 100.000 afgeschoten. Dat afschieten gaat zeer gecontroleerd en professioneel. Alleen jagers met een jachtvergunning mogen op elanden jagen. Volgens strenge regels mag een jager alleen gericht schieten bij honderd procent raakkans en alleen dan wanneer de eland van de zijkant in de borst geschoten wordt. In dat geval is er geen overlevingskans voor de eland. Een door een schotwond geraakte eland sterft een pijnlijke dood wanneer hij het bos in vlucht. Ook wanneer moeder eland met haar jong binnen schootsafstand van de jager komt, moet eerst het jong geschoten worden met dezelfde hoeveelheid trefzekerheid en dan pas de moeder. Schiet je eerst de moeder, dan vlucht het kalf de bossen in en sterft een hongerdood.
Een geschoten eland wordt gerapporteerd, waardoor men het aantal gedode dieren in kaart kan brengen en geeft gelijk een globale telling van de, aan de jacht ontkomen, elanden aan. Een gedode eland wordt vaak ter plaatse ontdaan van de ingewanden. Dat gaat “vrij eenvoudig” omdat alle ingewanden in één groot vlies zitten en na het openen van de buikwand wordt het binnenste in één haal verwijderd. Dat blijft achter in het bos en is binnen twee dagen verdwenen. Een lekkernij voor andere bosbewoners. Het hart gaat naar de leider van de drijfjacht en de rest is voor de jager die het vaak evenredig verdeelt onder de jachtgroep. Het elandenvlees wordt de komende weken veelvuldig aangeboden. Wie dus wel eens wat anders wil eten dan Zweedse balletjes, komt goed aan bod!
Roel
Heidema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten