zaterdag 19 oktober 2013

Column 15 Friesch Dagblad

Nog even, dan is ons boek klaar :-) Gisteren alweer aflevering 15 van de columns in het Friesch Dagblad:

Jachtseizoen geopend

Vanaf 15 oktober heerst er in grote delen van Zweden de koorts om op elandenjacht te gaan. Meer dan 250.000 inwoners van dit Scandinavische land hebben naar dit moment toegeleefd. Het is een beetje vergelijkbaar met de ijskoorts in Nederland en de koortsachtige hoop op een Elfstedentocht. Niet alleen de mannen maar ook de vrouwen en de oudere kinderen en hun honden, kunnen niet wachten tot het begin van de herfst. Mensen nemen vrij van hun werk, kinderen krijgen vrij van school en winkels sluiten hun deuren.
In vroeger dagen was het noodzaak om op elanden te jagen om de vleesvoorraad op peil te houden. Nu jaagt men voornamelijk voor de natuurbeleving en het genieten van de gezamenlijke jacht. Een sociale gebeurtenis zou je kunnen zeggen. Voor velen is de elandenjacht een groter feest dan kerstmis! Zweden telt meer dan 300.000 elanden, waarvan er zo´n 100.000 jaarlijks worden afgeschoten. Natuurlijke vijanden van de eland zijn beren en wolven De mens moet er aan te pas komen om er voor te zorgen dat er geen elandenplaag komt. Elanden zijn grote beesten ter grootte van een paard. Ondanks hun grootte zijn het elegante viervoeters. Met hun lange poten lopen ze geruisloos door het bos. Door de lengte van hun poten lopen ze ook gemakkelijk door dikke lagen sneeuw. Slim zijn ze ook. Ze ruiken de jagers al op honderd meter afstand en ook met hun gehoor is zeker niets mis. Dat is hun voordeel want ze zien daarentegen weer heel slecht.
De jacht op een eland gaat vaak in groepjes van ongeveer tien personen. Jagers, drijvers, en andere belangstellenden op aanvraag. Schieten op elanden is slechts voorbehouden aan vergunninghouders en die moeten verantwoording afleggen aan een jagersverbond. Het aantal personen is niet alleen belangrijk voor de drijfjacht (en de “gezelligheid”) maar zie maar eens met een paar mensen een geschoten eland uit het bos te krijgen! De beesten wegen 800 kilo of meer. Het jagen gebeurt in percelen, nauwkeurig uitgezet op kaart. De drijvers worden door de jager gepost in uitkijkhutjes met nummers die op de kaart zijn weergegeven. Ze staan met elkaar in contact door walkie talkies en geven zo hun posities door aan de jager. Met hun honden, die getraind zijn om niet te blaffen, kan de drijfjacht beginnen. Het wachten voor de jagers begint. Om zichzelf te warmen, stoken ze een vuurtje in hun uitkijk/schuttershut. Dat kan, want ze zitten “onder de wind”. Wanneer een eland binnen schotsafstand is, luidt de regel dat de jager pas mag schieten als hij trefzeker is! De eland moet geschoten worden in de borst vanaf de zijkant. Het eerste schot moet raak zijn! De jacht begint tegen de avond en de drijvers kunnen makkelijk in het donker verdwalen. De eland is op eigen terrein en dat is in zijn voordeel.
Wie aan de jacht ontkomt, heeft het recht van leven!

Roel Heidema.
www.vilasig.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten