Vrijdag 28 september

Besloten om a.s. zondag richting Ned. te vertrekken. Voor het verkrijgen van onze status kunnen we hier niets meer doen, dan alleen afwachten. De laatste formulieren ingevuld en opgestuurd. Het wordt hier kouder en aan winterkleren komt behoefte, dus komen we zoveel mogelijk onze spullen halen. PTA 30/9=: 22.00 uur. Omdat we niet weten hoelang we in Ned. blijven, en dus ook niet wanneer we weer te...

rug zijn in Ljusne, moeten we de boel hier vorstvrij achterlaten. De winter kan hier snel intreden en er wordt een heftige periode voorspeld! Eigenlijk willen we graag voor die sneeuwspanne terug zijn, vanwege het rijden, maar ook omdat het ons fantastisch lijkt hier met een bult sneeuw. De sneeuwscooters staan hier al in de startblokken, dus laat maar komen dat "witte goud". (voor hetzelfde sneeuwen we hier zo gigantisch in dat we wel op tennisrackets terug willen naar warmere oorden, maar denk het niet.) Het moet hier wel sprookjesachtig zijn onder een witte deken. De komende weken dus geen nieuws uit Sverige, maar............"we houe ketak";-)

Dinsdag 25 september

Weer de nodige stapjes genomen tot  het verkrijgen van....... (we komen er wel, ook al zijn we er (nog) niet.) Verder wat noodzakelijke boodschappen gehaald en voor de rest wat "vila sig-en". Vooral bij een knappend vuurtje is het goed toeven. Roel kan er uren naar kijken, hoe het vuur het: "zelf gekapte, gezaagde, gekloofde, en gestapelde hout wegvreet”. Als je dicht bij je beeldscherm gaat zitten, kun je de behaaglijke haardwarmte voelen.

Ook van een rokend schoorsteentje kan Roel intens genieten, maar goed hij is ook snel tevreden ;-) Om van “een rokend schoorsteentje” te spreken, zijn sigaartjes zijn ongeschonden gearriveerd!!! Zelfs de douane zag er geen noodzaak in om mij die te onthouden. Nu kan zijn “pijpje” ook weer roken, maar…met mate! (bedankt seun;-)).

Toen we vanmiddag boodschappen deden, hebben we onderstaande foto gemaakt. Want waar in Nederland steen en been geklaagd wordt over het feit dat de pepernoten zo vroeg in de winkel liggen, hebben we hier de eerste hoek met kerstartikelen al gespot…

Maandag 24 september

Van al dat "bealigjen" in de tún begint de rug van Roel aardig op te spelen. (hou dan ook rekening met je leeftijd, Pankouk). Maar de borderline begint al aardig op een schilderij van Bob Ross te lijken, zeker met het mooie weer van vandaag. Voor het eerst zeeforel gegeten (ja, Roel dan, Jantsje uiteraard niet!!) Een verjaardagscadeautje en met zorg klaargemaakt, want hij smaakte om te zuigen. Het beest in drie moten gehakt, kan hij er drie dagen van genieten. Het diertje is dus niet voor niets gestorven. Wel om de graten denken, want daar "stierf" het van. Het vet liep langs z'n armen en drupte van z'n ellebogen;-) Maar lekker........alsof er een engeltje over z'n tong pie...

De onderrug bleef maar klagen, dus de suggestie om een warm bad te nemen, was snel overgenomen. Lekker héét water met badschuim, wat wel heel erg begon te schuimen van de jetstream en andere bellenblaas gadgets. Nou ja, je eigen schuimparty heeft ook wel wat........................

Zondag 23 september

Vandaag was het zover, Roel: geboren in 1956 en 56 jaar "jong!" Hij weet het nog goed ;-), het was op een zondag en het was bloedheet! Ooit een CD’tje gekocht met wat er allemaal gebeurde in dat jaar. Wel een beetje dubbel, want aan de beelden kun je zien dat het toch wel erg lang geleden is, maar hij voelt zich nog steeds een "zondagskind!" Hoewel hij eigenlijk nooit veel aan zijn verjaardag heeft gedaan, is het wel apart zo'n dag in Zweden. Voor het eerst de houtkachel de gehele dag aangehad en dat was ook wel nodig. Het sneeuwt hier al.............................. herfstbladeren en de temperaturen zakken behoorlijk, vandaag beneden 10˚C. Je ruikt de aankomende winter al een beetje. Daarom heeft hij vandaag maar even z'n zaagbankje gerenoveerd.
Ook aan iedereen die aan zijn verjaardag heeft gedacht: "Erg bedankt voor jullie beste/lieve reacties, dat maakt het op zo'n dag héél speciaal, zeker op deze afstand!!!"
(we hebben zelfs verjaardagsvisite gehad van onze goede vriend met cadeautjes, bedankt M;-)

Vrijdag 21 september

De opdracht voor vandaag was: "Orde scheppen in de Natuurlijke Chaos”. Zijn we in Nederland gewend waar tuinen aan elkaar grenzen, (daar slaan we namelijk palen in de grond met een hekwerk zodat je weet wat van wie is en wee je gebeente.......we maken er zo een televisieprogramma van) hier is dat iets anders. Grenzen liggen hier tussen, daar waar de boomgrens ophoudt en zo ver het oog reikt! De boomgrens hier was behoorlijk door de natuur in bezit genomen. Veel groeide hier door elkaar heen. Loofbomen krulden door de takken van de naaldbroertjes en op maaiveld hoogte was er ook nauwelijks ruimte voor de nieuwe aanwas. Bonzai-sparretjes krijgen nu weer lucht en zonlicht, dus kunnen de hoogte in. Als iets moeilijk te reguleren is, dan is het de natuur wel, maar een beetje sturen kan geen kwaad. Alles wat horizontaal groeide, werd gesnoeid. Met de handzaag wel te verstaan, want lichaamsbeweging is gezond. Roel begint er trouwens wat lijerig uit te zien. Een beetje een muizenkoppie zo zonder onderkin, de apentietjes verdwijnen en ook het bolle buikje begint aardig te slinken. Maar voor wie mij lief is........... geen zorgen, alles "dik" OKAY!!!!!;-) Nog twee dagen te gaan.........

’s Avonds zo rond 19.30/19.45 uur plotseling bezoek van een hert/ree in de voortuin! Zo leuk! Hij snuffelde wat bij de appelbomen en liep er wel een paar minuten rond. Jammer genoeg was het net te donker voor een foto met de mobiel en van de fotocamera waren natuurlijk de batterijen leeg (en geen nieuwe meer voorhanden…) Op een gegeven moment verdween hij uit het zicht, kwam nog even terug en ging toen in gestrekte draf richting nr. 12. Hopelijk kijkt hij goed uit bij het oversteken... Morgen een eland?? :-)

Donderdag 20 september

Na vanmorgen eerst wat tuinwerk (Roel) en websitewerk (Jantsje), hebben we vanmiddag de hoogste berg in Ljusne beklommen (er is maar één, maar swah). Prachtig weer en daarom een prachtig uitzicht, ongeacht welke kant je op keek. Ooit is er een bolwerk geweest want de restanten van een bunker waren nog zichtbaar. Onderweg naar boven kwamen we een infobord tegen, met tekst en plaatjes waaruit we konden opmaken dat in 1890 een royalty, genaamd Oscar, de "steenbult" had bezocht en ontvangen werd met de nodige egards. De foto is genomen met de rug naar zee met uitzicht over het dorp (deels). Rechts achterin bij die groene boom staat ons huis;-) Bij thuiskomst moe en hongerig van het klauteren en klimmen, lekker aan een bordje "mekronie". Nog 3 dgn te gaan................

Het klimmetje naar boven was ook al zeer de moeite waard, mede door het vriendelijke herfstzonnetje van vandaag.

Woensdag 19 september

Om vier uur had Roel genoeg gedaan voor vandaag, althans dat vond hij zelf. Heeft zichzelf getrakteerd op een heerlijk warm bad. Meestal even snel onder "de sproeier", maar als je zo'n lekkere tobbe tot je beschikking hebt met jetstream en luchtbellen, nou dan wil je wel een paar baantjes trekken. Z'n sambo (= Zweeds voor samenwonend partner) bracht hem een lekker geurend kopje thee met biskwietjes (met boter er tussen;-) en zelf had hij al een aantal Donald Duckjes meegenomen, die hij van Hielke had gekregen. Dan zit je toch gauw een uurtje, anderhalf, twee! Als een gerimpeld, nog ouder, mannetje stapte hij er weer uit. Moest zelfs even zoeken naar z'n evenwicht, maar goed voor de reumatiek moet je maar denken!;-)

Dinsdag 18 september

De "strijd" tot het verkrijgen van een persoonsnummer en een verblijfsvergunning is vandaag weer begonnen!! Je maakt meer kans als je op een vlotje aanspoelt op de Zweedse kust, dan dat je met je goede gedrag de nodige kanalen bewandelt, want het water is inmiddels opgedroogd. Kanonnen zeg, voel me trouwens net P. Heijn, die kregen ze ook niet klein!! Dat nummer komt er.....hoe dan ook! Als in een stripverhaal.......wordt vervolgd. Enterreeeeeeeeeeeen. @#$%^&*:-X

Verder wordt het hier wat herfstig, zo langzamerhand. Er vallen al veel blaadjes van de bomen en de buien worden wat talrijker. Maar het kan hier heel snel veranderen: zo schijnt de zon, zo regent het en… dan schijnt de zon weer…

Zondag 16 september

Hoewel een zondag er hier anders uit ziet dan in Ned. was het toch een "tsjildag". Wel nuttig gemaakt: Kettingzaag een grote beurt, want die maakt hier overuren, bosmaaier gecleaned en gebruiksklaar gemaakt voor morgen en extra genoten van een gekregen sigaartje. Gek genoeg zijn er hier géén sigaren te verkrijgen of je moet er een paar honderd kilometer voor rijden. Dat wordt of tabaksplanten kweken, een soort pruimtabak gaan kauwen (wat zelfs de vrouwen hier doen;-/) of een lijntje gemalen boomschors snuiven. Gelukkig gaat mijn "vriendelijke vriend" mij met bepaalde regelmaat wat sturen; bedankt seun............

Ook al is het dan rustig in Ljusne, het is wel een dorp met Hollywood allures, getuige deze foto! De letters zijn misschien wat klein, maar het staat er toch echt...

Zaterdag 15 september

Hele dag onwennig van de "jongs";-/ Dan maar afleiding zoeken door je hoofd leeg te waaien, geen straf. Net een sms berichtje gehad dat ze bijna thuis zijn! Nog even een culinaire traktatie bij "de Mac" en dan het laatste stukje. Met toch redelijk veel pauzes hebben ze het rap gedaan (that are my boys!) Nog even wachten op een berichtje van definite arrival en "die ouwe" is ook weer rustig. (ach ja, het blijven je kinderen)

Vrijdag 14 september

Vandaag de laatste dag met de jongens;-(( Morgenochtend vertrekken ze om 03.00 uur richting Nederland, zal wel even slikken worden, maar 14 dgn gaan ook zo snel. We hebben in ieder geval 2 wkn heel veel plezier met elkaar gehad; c'est la vie! Op de valreep nog wel even 2 bomen geveld en in hakbare blokken verwerkt + het restant wat er nog lag. 's Middags nog even een pittoresk (typisch Zweeds) vissersplaatsje bezocht en het "galgenmaal" bestond uit: gekookte aardappelen, rode bietjes met ui, en..........Zweedse balletjes. Voordat we gingen eten, in stijl de Zweedse wimpel in top gehesen; de kers op de taart - mission accomplished!! (de foto laat zien hoe hoog 'het beest' eigenlijk is). The Boys liggen al plat, wij gaan nog even broodjes voor onderweg voor ze smeren. Verder is alles ingepakt. Wekker op 02.15 uur...

Donderdag 13 september

Hoe kun je een les mechanica beter geven dan in de praktijk! Vandaag was het zover. Gisteren al verwoede pogingen gedaan om de 20m hoge vlaggenmast van zo'n 1000 kilo staande te krijgen. Zonder resultaat gefrustreerd de nachtrust in. Dat hielp want soms kun je problemen beter even laten rusten, omdat je ook te lang kunt dubben over een oplossing. Hoewel het na al die jaren wel wat was weggezakt, kwam de middelbare schooltijd toch rap terug. Het destijds gekozen vakkenpakket van wis-, schei- én natuurkunde kwam goed van pas. Het draaipunt zat op 17 m, dus eerst de andere 3 m verlengen met 8m. Dat geeft al meer het "wip/wap" effect. De Volvo 850 met een stevig touw verbonden aan de mastvoet om te zekeren en voor de trekkracht. Onder de vlaggenmast een bok, van speciaal daarvoor gekapte bomen, (hetzelfde principe als bij het strijken van een mast van sommige zeilboten) die omhoog getrokken werd door de Saab met daartussen een ladder voor het "moment". ( hoek/krachtmeting etc) Twee man hangen aan de verlengde mastvoet, één in de Volvo en één in de Saab. "Willie Wortel" zelf voor de aanwijzingen. Door een combinatie van de krachtenbundeling, kwam de "paal" in steigermodus! Héél langzaam en met veel beleid kwam er beweging in oprichting, eigenlijk tot ieders verbazing. Met een stoot adrenaline van opwinding, en het steeds een stukje meer afzagen van de tijdelijke verlenging, kon na slopende uren de vergrendeling door de staanders en de mastvoet gedrukt worden. Een vreugdekreet galmde door het bosrijke gebied, en we hadden een euforisch gevoel, zoals de Batavieren, Hunnebedbouwers en andere Pyramidestapelaars samen gehad moeten hebben. 's Avonds ons succes gevierd bij de vuurkorf met een pot bier en een zak chips!!  Morgen de wimpel erin.......

10 en 11 september

Maandag 10 september

Hoe Zweeds (of Hollands) wil je het hebben?! Roeltjefiederoeltje zet z'n klompjes bij het vuur in de winter. (moet je vooral doen met die houten dingen en leg er ook nog een reep chocola bij, Pannenkoek). Nog nooit op klompen gelopen en nu heeft hij er een paar aangeschaft om er hier in Zweden mee te 'pronken'...

Dinsdag 11 september

The Boys zijn weer flink aan het raggen geweest in de tuin, daar is genoeg te doen. Het was een combi van werk en fun want de mondhoeken raakten haast de oorlelletjes, maar loon naar werken want het ziet er weer keurig uit. Vlaggenmast weer -tig keer in de pap, want als die staat komt ie de eerste veertig jaar niet weer naar beneden! Nieuwe belt-drive om de grasmaaier gezet en de kettingzaag een schoonmaakbeurt gegeven en dus weer klaar voor gebruik. Detail: een foto van het topje van de vmast voor dat die weer de lucht in gaat (dat wij Nederland niet vergeten :-)). Dan naar binnen voor we opgevreten worden door de steekmuggetjes en wat een timing: de lasagne wordt dampend uit de oven geserveerd, en gestuurd door onze hongerige maagjes...............AANVALLUHHHHHHHHHHHH

Zaterdag 8 september

Omdat de spanboogzaag (3x woordwaarde) niet altijd op strak kan staan, hebben we (MJH, HH en RH) fijn een stukje gevaren richting open zee. In een open bootje met een vette Mercury voelden we ons de "Pirates of the Botnische Golf!" Voor de wind de haven uit en de blik over het weidse water. Nu is "bootje varen" één van de leukste dingen om te doen, maar in deze habitat van water en prachtige vergezichten is het puur genieten! Het was vandaag prachtig weer met aardig wat wind, maar daar merk je niets van als je met je rug in windrichting zit. Een vriendelijke herfstige dag, dus. Belangrijk is, als je vaart waar je nooit eerder bent geweest, dat je je goed oriënteert, dus af en toe even achterom kijken. We waren al gewaarschuwd voor ondiepten, dus bleven mooi op open water. Na de zesde keer achterom kijken was het weerbeeld veranderd!!!!! Een hardere wind met hogere schuimkoppen, dus de terugreis werd aanvaard. Iedereen die vaart weet, dat je altijd verder van huis raakt dan het lijkt. Met de wind op de kop, kliefde de boot met gemak tegen de wind, stroom en golfslag in. Alleen het sloeg meer water op dan ons lief was. Tot op het bot nat kwamen we weer in het haventje aan. Blauw van de kou werd de boot aangelegd, schoongemaakt en vergrendeld en thuis onder de warme douche!!!! Morgen gaan we weer......................

Donderdag 6 september

Vanmorgen naar Söderhamn geweest voor een gesprek met Mats van het opleidingsinstituut waar we Zweeds gaan leren. Elke dag van 08.00 uur tot 15.00 uur! Nou, dan leer je het wel hoor. "Heeft u al een persoonsnummer, nee? Jammerrrrrrrrrrr." Dan eerst maar weer naar het Skatteverket (soort belastingkantoor dat het nummer uitgeeft) want het duurt wel erg lang, zelfs voor Zweedse begrippen. De dame die de aanvraag in behandeling heeft is ziek en de herintredende Grannie's snappen er ook niet veel van. "U krijgt eind deze week bericht, want de brief is maandag verstuurd." En wij: "HUHHHHH, doet een brief er vijf dagen over, een zieke postduif is nog sneller!?! (@#$%^&*).

Bij thuiskomst hebben we de vlaggenmast gestreken, want die heeft een verfbeurt nodig en bovendien was het hijstouw gebroken. Dat ging dus ook niet zonder slag of stoot. Eerst de borgmoer afgeflext, een touw via een appelboom naar "de Tank" (Volvo 850) en langzaam laten komen. Zolang de mast een hoek maakt met het strijktouw gaat het goed, maar hoe verder de sparrenstam richting moeder aarde daalt, hoe kleiner de hoek en dus ook het moment. (vaktaal bij krachtberekening). Als het strijktouw in één lijn is met de gewezen boom is er geen houden meer aan en kun je maar één ding doen.... je lichaamsgewicht in de strijd gooien!! Want hoewel de zwaartekracht haar werk deed, gaf mijn lichaamsgewicht (van moeder natuur gekregen) voldoende contragewicht, waardoor de vlaggenpaal deinend op de grasmat tot rust kwam. Was wel even knijpen, maar wat is een leven zonder spanning?!!!!!!!! Vandaag schuren, afnemen, verven en OMHOOG MET DIE PAAL en wapperen met het blauw/geel. Na gedane arbeid is het goed rusten én eten met Zweedse balletjes!!!MMMMMMMMM......... 

Dinsdag 4 september

Jantsje is vandaag met de was bezig geweest. Na de wasmachine in de droogkast gehangen: een alternatief voor de 'gewone' wasdroger. Je hangt gewoon je was op de haken, deur dicht, knop aan en drogen maar! Je kunt de haken horizontaal doen, maar ook verticaal tegen de achterwand als je grotere dingen hebt. Af en toe kun je even kijken of het al droog is en je hebt weinig last van kreukels. Voordat we hier kwamen, hadden we nog een dergelijke apparaat gezien, dus dat zal dan ook wel weer typisch Zweeds zijn. De middag heeft ze besteed aan het vervolg van de studie psychologie, met de module Klinische Psychologie.

Roel heeft geprobeerd om vandaag een nieuwe (andere) V-snaar te scoren voor de "grasvreter". Blijkbaar hebben ze nog nooit van het merk Norlett gehoord, want het duurde en duurde voordat er uit een magazijn een gelijkende belt-drive te voorschijn werd getoverd. (waarschijnlijk hebben ze, tussen het zoeken door, uitgebreid koffie gedronken) Vertrouwende dat het de juiste maat was, (FOUT) bleek bij thuiskomst dat die véél te lang was!! Gloeiende, gloeiende potje met gort! Morgen dus weer heen, want dat #@&* gras blijft ondertussen maar groeien. Verder een reeds lang omgewaaide boom en dus kurkdroog, verwerkt tot warmteblokken en de dag afgesloten met afval en snoeihout in de vuurkorf te laten verteren tot as. Wat weer dient als meststof voor het gras, waardoor het nog sneller gaat groeien, waardoor............waar ben ik mee bezig? De natuur blijft me inhalen. Morgen weer een leuke dag, wekker op 08.00 uur!;-))

Maandag 3 september

Vandaag de eerste dag met "de jongens". Natuurlijk eerst zoveel mogelijk bij daglicht de zaak verkennen, want ze kwamen na 22.00 uur aan. Toch knap als je zondagochtend om 05.00 vertrekt. De Volvo 850 werd dan ook niet gespaard. Alleen de noodzakelijke stops voor laden (brandstof) en lossen ( p.....)!;-) De dag begon (nog) later dan normaal. Voor sommigen zelfs na 13.00 uur!! 's Middags geprobeerd gras te maaien.....K.., weer een V-snaar geknapt. Dan maar in het hout. Het Opperhoofd moest even naar binnen om z'n veiligheidschoenen aan te doen. Buiten hoorde je het hakken met een bijl, maar dacht: "ach wat oefenklapjes" Aangekomen bij plaats delict stond Hielke met een grote ‘ax’ in een perfect gezonde spar van vier verdiepingen hoog te hakken!!! Met een schreeuw van: "Neem dan toch een afgestorven exemplaar" probeerde ik de boom nog te redden. Maar onder het verwoed uithalen met het boomonvriendelijk gereedschap riep de jonge lumberjack: "Hij is nu toch al halfdood"! Met een doorsnee van een voet (als maat) had ie 'm al voor de helft doorgehakt. Als een doorgedraaide bever hakte hij dat de spanen er vanaf vlogen. Het mag een wonder heten dat we het nog op tijd vast konden leggen, want drie maal knipperen en de boom sloeg met een plof ter aarde. Zijn eerste slachtoffer is gemaakt, maar zolang het bij bomen blijft...........;-))

 

Zondag 2 september

Géén motorgeluiden vandaag, ook hier is het zondag. Morgen barst het geweld weer los. Wel begonnen met het enigszins cultiveren van de natuur. Hoewel je die voornamelijk met rust moet laten, waren er toch verschillende bomen/boompjes dankbaar voor wat ruimte om zich heen. Naald- en loofbomen, gras en struiken alles groeit door elkaar. Een beetje orde scheppen kan geen kwaad. Onder het lover en passant ook nog 25 m oude grondkabel gevonden. Zeker wel goed voor 100kg koper....KASSA!

Jantsje heeft vandaag de hele bovenverdieping een blinkende poetsbeurt gegeven. Was niet echt overbodig…

Maarten en Hielke zullen omstreeks 22.30 uur arriveren voor een 14 daagse vakantie!! Na 1700 km komen ze waarschijnlijk geradbraakt aan, maar hun bedjes staan opgemaakt te wachten. Van die mannen hoeven we morgen geen hulp te verwachten;-), maar het wordt wel Grizzly-bere-gezellig!

Wie zich morgen weer moet melden bij "de baas": Sterkte d'r met...

Vrijdag 31 augustus

Boodschappen doen in de lokale supermarkt lijkt hier een mannenzaak: elke keer als we de Coop in Ljusne binnenstappen, zitten er een paar oude mannetjes te roddelen (denken we, want we verstaan het nog niet...). En ook in de winkel zelf spotten we vaak (oudere) mannen. Echt opvallend, vinden wij. En ze nemen er ook uitgebreid de tijd voor, begroeten elkaar alsof ze elkaar in geen weken gezien hebben. Misschien dat de vrouwen af en toe even de handen vrij willen hebben? Of dat de mannen hun vrouwen ontvluchten?
Wat je hier ook ziet, is dat er gerust een stuk of 6 klanten in de rij kunnen staan, zonder dat er een extra kassa geopend wordt. Zelfs als je 'snel' even iets moet halen, moet je er toch rekening mee houden dat je waarschijnlijk meer tijd kwijt bent dan je graag wilt. Aan de andere kant kunnen er bij de grote supermarkten in Söderhamn zo 3 kassa's open zijn, terwijl er maar 1 of 2 klanten aan het afrekenen toe zijn. Dat zie je in Nederland niet: daar worden de kassa's direct gesloten...

Verder een chill-dag vandaag, noodgedwongen. De hele ggdag geregend. Maar goed voor de natuur, moet je maar denken. Blijkbaar houden de weergoden rekening met het "oude lijf" (Roel), kan die even in de reset. Maar zelfs als het regent, is het hier mooi!

                      Een klein stukje van onze 'voortuin'...