Niet zo lekker
Iedereen voelt zich zo nu en dan wel eens niet zo lekker. Een verkoudheid die maar niet over wil gaan, een pijntje waarvan je niet weet waar het vandaan komt, een ingegroeide teennagel of oren die helemaal vol zitten met smeer. Het lijkt een smerig verhaal te worden, maar niets menselijks is mij vreemd. Zo zou ik nog wel even door kunnen gaan, maar vul zelf maar in. Voor al dit soort ongemakken ga je in eerste instantie naar je huisarts. Dat doe je in Nederland en dat doe je in Zweden natuurlijk ook. Alleen werkt het gezondheidssysteem hier wat anders dan ik gewend was. Nu ik weer bijna dagelijks met schoolkinderen in het zwemwater vertoef en ze de zwemkunst aanleer, ontkom ik niet aan de al dan niet opgedrongen behoefte, om met mijn hoofd onder water te zwemmen. Als zweminstructeur moet je het goede voorbeeld geven aan de Zweedse kinderen en wat mij vanaf het eerste moment opviel was, dat lang niet alle kinderen zaten te wachten op een Hollandse badmeester die je met gepaste dwang leert om je hoofd onder het wateroppervlak te steken. Dan heb ik het nog niet eens over het kijken onder water, dat komt in les twee, maar dat weten ze nog niet. In de vijfentwintig jaar dat ik in Nederland als zweminstructeur actief ben geweest, moest ik zeker tweemaal per jaar naar de huisarts om mijn oren te laten spuiten. Dat gaat echt niet over als je 1700 km verderop gaat wonen, dus vorige week meldde ik mij voor de eerste keer bij het gezondheidscentrum. De vriendelijke assistente moest wel even schakelen, want de Hollandse kaaskop verried dat ik geen autochtone Zweed was voordat ik één woord Zweeds had gesproken. Toen het haar duidelijk was waarvoor ik kwam, (vax propp) vroeg ze of ik met mijn bankpasje wilde betalen of dat er een factuur gestuurd moest worden, want contant geld werd niet geaccepteerd. Een consult bij een dienstdoende arts, een eigen huisarts heb je hier niet, kost hier tussen de 100 en 150 Zweedse kronen. (Negen Zweedse kronen is ongeveer één euro). Een nieuwe afspraak werd gemaakt met de districtsverpleegkundige, wat mij de gelegenheid gaf om eerst een aantal keren met “rapsolja”, een soort slaolie, te druppelen. Na drie dagen kwam de wereld weer op volle sterkte, luid en duidelijk over en dat alles voor een tientje.
Betaal je in Nederland maandelijks een fikse premie aan de zorgverzekeraar om de collectieve pot te spekken en er daarna hopelijk nooit gebruik van te hoeven maken, in Zweden betaal je enkel voor het bezoek per keer en eventueel een eigen bijdrage voor medicijnen in de zelfde orde van grootte als het consult. Alle andere kosten worden door de staat betaald. Een andere manier van zorg verzekeren, maar het bespaart de cliënt enorm!
Roel
Heidema
www.vilasig.com 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten