Vrijdag 31 mei 2013

Mezelf getrakteerd op een lang weekend. Hoewel de virtueel priemende ogen, over z'n halve brilletje, van mijn "brå lärare" Lennart mij in de rug prikten, gaf het een goed gevoel. Om 12.30 uur begonnen ze wel erg te steken, dus vanmiddag in de pauzes de vervoegingen van de werkwoorden maar weer herhaald. T.t, v.t.t, o.t.t, v.t, o.v.t, v.v.t, etc. etc. Nu hangt de wereld van afk. aan elkaar, maar je kunt er gek van worden. Twee keer een half uur, weliswaar aan de picknicktafel met een koel drankje, maar toch....... na de tweede ronde was het schuldgevoel weg! Een bestemming gevonden en gegeven aan het gerenoveerde steekraampje en het kersverse op maat gemaakte kozijntje. Binnen het uur zat het kijkglaasje op z'n plek. Hoewel los/vast, het stond goed. Als je niet beter wist, had het raampje er altijd al gezeten. Er valt nu veel meer licht op het werkbankje van "min liten snickarverkstad" (waarvan ooit de hoop is dat het een "båtsnickarverkstad" wordt!)
Morgen de afwerklijsten van binnen en buiten om het kozijntje zetten, en klaar.
Als je dan toch bezig bent, ook een stukje "fönsterglas" voor het terug getoverde venster gehaald bij Ljusneglas. Kan er dit weekend weer wat afgevinkt worden.
Eind april een broedkastje opgehangen in één van de vele bomen. Met het gaatje naar het oosten (iets met een vogelgeloof) en in het zicht. Warempel, we hebben nieuwe gasten! Maar behalve met het bewoonbaar maken, hebben de mezen het ook onnodig druk met het verjagen van een bijzonder irritante specht. Hij probeert de toegang te vergroten om zo naar binnen te komen. Steeds de aanvallen van de wanhopig krijsende meesjes ontwijkend, bleef hij er driftig op los hameren. Zelfs van mijn bemoeienis in woord en gebaar trok Woody zich niets aan.
Dan grover geschut gehaald! Na enkele welgemikte 4.5 mm loden diabolo's door z'n vetkuif gejaagd te hebben, gaf de woodpecker het op. Of het uit dankbaarheid was of opluchting, de vader en moeder mees zongen weer het hoogste lied!

 

Donderdag 30 mei 2013

Eigenlijk was het weer te mooi om in de schoolbanken te stappen, maar als je daar aan toegeeft, begint de grote zomervakantie wel héél erg vroeg. Vanmiddag na het eten toch maar "even" in de zon op de trampoline, met zoveel kleren aan als de goede zeden toelieten. Na een uur bakken vliegt de "bruinigheid" je aan. Toen het zó warm werd dat het lichaamsvet begon te druipen, toch maar wat nuttige karweitjes gedaan in en om het huis. Om 20.00 uur nog lekker in het avondzonnetje gezeten, in T-shirt en korte broek. Wel met een sigaartje aan, want anders werd je door de muggetjes opgevreten, maar mij hoor je niet klagen!
Trouwens, nu blijkt, voor mij althans, dat de afgebrande gymhal ook een inpandig zwembadje had. Dit werd alleen gebruikt door de leerlingen van de Stenbergaskola en was meer een instructiebad. Maar met een afmeting van 16 bij 8 meter een luxe voor een school. Om een en ander weer op te bouwen is 100 miljoen Zweedse kronor (ruim 11 miljoen euro) nodig! De strijd met de verzekeringsmaatschappij is begonnen, want de Polis heeft sterk het vermoeden dat de brand is aangestoken. Als dat waar is, is er maar één straf voor de dader.....KIELHALEN!!

 

Woensdag 29 mei 2013

Voorlopig even geen gymnastiek voor de jeugd van de Stenbergaskola in Ljusne!
Op weg naar het zwembad (op de fiets) drong een penetrante lucht m´n neusvleugels uitelkaar. De geur van hete, brandende pek deed mij het ergste vrezen. "De simhall zal toch niet in de fik staan?" En een zwembad kan branden! In Rotterdam ooit een badhuis in vlammen zien opgaan en dat stemt niet tot genoegen. Gelukkig niet het openluchtbad maar wel de idrottshall van de Stenbergaskola. Als je denkt dat een stenen gebouw met metalen dak niet kan branden, heb je het mis. Met vier grote brandweerwagens en ondersteunend materieel was de brandweer van Söderhamn Kommun uitgerukt. De lieden waren wel aan het blussen, maar lieten het ook gecontroleerd uitbranden. De wind zat er onder en op het moment dat het eerste raam brak, begon het "schoorsteeneffect" te werken en was er geen houden meer aan. Dikke zwarte, maar wel sierlijke rook steeg ver boven het rustige dorpje uit. Gelukkig ligt het huis niet in de rookbaan, maar bij thuiskomst wel gelijk onder de douche en schone kleren aan.
Overigens is het bij materiële schade gebleven en was er geen persoonlijk leed!
Hopelijk dekt de verzekering de schade. Voor de jeugd van Ljusne is, met de komende zomerperiode in het vooruitzicht, NATTE gymnastiek een goed alternatief!

 

Dinsdag 28 mei 2013

Om half negen al "gemikmakt" met Lennart. De hele morgen Zweedse grammatik, alsof je het voor je lol doet. Klockan 11.30 stonden m'n ogen scheel in m'n hoofd, het was genoeg. Na een Hollands broodje kroket gelijk het frituurvet er maar weer af getrimd. De gräsklippare Norlett 6-75 (staat voor 6 cylinder-75 pk, loog hij) aangetrapt en twee en een half uur schudden, hobbelen en stuiteren over de grasmat. Als je er dan afstapt, moet je jezelf even de tijd gunnen om vaste grond onder de voeten te krijgen en je nieren weer te laten indalen.
In de loop van de jaren had het grasveld ook zijn grenzen verlegd. Het was gestaag over de geasfalteerde oprit gaan groeien. Met een mes in de grond prikken om te voelen waar het zwarte pek ophield, en dan maar afsteken. Nu wisten we wel dat de natuur ook hier gewoon z'n gang gaat, maar dat het zo erg was! Na 15 meter lag er voor drie kruiwagens aan overtollige zoden. Elke dag maar een stukje, want het is dankbaar, maar pokkenplaggenwerk. Als de oprit straks vrij is van verwilderd groen, gaat er een witte streep door het midden. Kun je elkaar zonder schade passeren en inhalen.
Tijdens de gekookte aardappeltjes, worteltjes en een balletje gehakt, de "nieuwe" grammofoonplaat van The three Degrees gedraaid op de stereotoren uit de jaren 70. Met geluidsboxen als kleine garderobekasten en geen buren die horendol kunnen worden, de volumeknop op "veel!"
Behalve die, nóg zes vinylschijven gehaald bij Erikshjälpen (een kringloopwinkel waar ik niet graag elke week kom, loog hij alweer). De opbrengst komt ten goede aan minder bedeelde kinderen in overzeese gebiedsdelen en dan bedoel ik niet Schiermonnikoog. Zo hjälpen we elkaar. Prachtige, nog niet verloren gegane muziek, tegen het kunnen aanschaffen van meerdere brilletjes voor schoolgaande Zuid-Afrikaanse kinderen. (O ja, ook een LP van Åsa Jinder met authentieke handtekening uit 1979, die wordt geld waard!!)

Maandag 27 mei 2013

Een nieuwe week is ook hier begonnen, hoewel het ochtendgloren niet van harte ging. Het was mistig, dampig, vochtig en kil. Een heel verschil met de dag van gisteren. De schoolbel zou over een uur gaan, dus de hele morgen zaten we toch binnen. In de pauze maar even naar Arbetsförmedlingen om de papierwinkel te regelen voor de sommarjobba. Om klockan elva brak de zon door en is niet weer weggeweest. Hoewel geen korte broekenweer, genoeg om het "zwarte Pieten hoofd" bij te bruinen! Vanmiddag een raam (terug)getoverd aan de achterkant. Nou ja, toveren?! Het raam zat er al, maar was vakkundig dichtgeschroefd met schrootjes. Ooit was het raam aan diggelen gegaan en was dit de beste (tijdelijke) oplossing. Toch had de aanblik iets "kraakpandigers". Toen de schrootjes waren verwijderd, kwam er een mooi kozijnwerk tevoorschijn. Dat verdiende een renovatie. Nu is het geen "echt" raam meer, want door de verbouwing is er een meterkast achter geplaatst, maar toch....... Schuren, gaatjes stoppen, weer schuren, afnemen met ammoniak en in de grondverf. En passant ook nog maar "even" een kozijntje gemaakt van afvalhout voor een verloren geacht raampje, want je weet maar nooit. Alles opruimen en maar even de post halen; ingen post.;-(
Op de terugweg, met Bully in het kielzog, trof ik de buurman. De opzondaggrasmaaiende domineebuurman, Lars. Met hem, voor het eerst, een aardig gesprek in het Zweeds gevoerd. Er volgde spontaan een uitnodiging voor een grill i kvällen. Leuke lui, jammer dat ze gaan verhuizen in juli.

Zaterdag 25 en zondag 26 mei 2013

Kan er ook niks aan doen, maar het was weer een even mooie dag als gisteren en eergisteren.
Onderweg naar de zaterdagse boodschappen maar even langs de mooie havenplaatsjes, waar de vele booteigenaren druk doende waren om hun uitgepakte en opgepoetste vaartuigjes het ruime sop te laten kiezen. Men stond keurig in de rij te wachten, totdat de kraan het ene na het andere bootje de waterdoop had gegeven. Anderen konden via de trailerhelling zelf hun troetelkind te water laten, maar ook daar stond een file. Enkelen hadden hun zeiler op het droge al half opgetuigd en konden na de tewaterlating dan ook op het matige briesje met gehesen zeilen de haven verlaten.

Na thuiskomst had de wasmachine zijn taak ook volbracht en gelijk maar even op het balkon opgehangen. Toen het laatste witgoed aan de lijn hing, was het eerste alweer droog!

De zondag verliep anders dan ik me had voorgenomen. Onder het motto: "Carpe Diem" stond de wekker op 08.00 uur. Na meerdere verwoede pogingen lukte het niet om de voeten op het kille zeil te krijgen. De repteerfunctie deed het ook niet, of het kwam door de nachtfilm waarin mensen werden gevierendeeld, die steeds slaapzand in de ogen strooide. Het was een typische zondag, waarop niets lukte en alles verkeerd ging. Toch stug door gaan, maar pas om half vier kwam de inspiratie en liep alles gesmeerd. Maar ja,...... toen was de dag zo goed als om. Dan de buurman, die heeft de hele middag het gras gemaaid met een met de hand te duwen motormaaier. Oorkleppen op, met ingebouwde radio, korte broek en sandalen en af en toe een Zweedse vloek als de motor weer eens afsloeg. Moet allemaal kunnen op een zondag, zelfs voor een dominee. Maar je verwacht het niet, hè!
De "zeeuwmeeuwen" hebben het nog steeds druk in de elektriciteitspaal.
Ze bouwen daar een nest en wie te dichtbij komt, wordt op een verschrikkelijke manier uitgekafferd. Alsof je met je volle verstand in een levensgevaarlijke stroompaal klimt voor wat meeuweneieren ;-( "Vuile tiefieootjuuuh....." (dit laatste voor de Bert Visscher kenners).

 

Vrijdag 24 mei 2013

Alweer een productieve dag! Gisteren een "gesloten" sollicitatie de deur uitgedaan, vandaag twee opties voor een praktikplats aangeboord, waarvan één wellicht omgezet kan worden in een betaalde functie (een "praktikplats" is een werkplek waar je de reeds geleerde Zweedse taal in praktijk kan brengen tegen een vergoeding). Ze zitten hier te springen om (goede;-)) busschaufförs en er is grote kans dat ik mijn oude, vertrouwde werk als zwemleraar weer kan oppakken in het openluchtbad dat Ljusne rijk is. Badmeester Roel is dus bijna "back in business". We hebben inmiddels wel ondervonden, dat niets zeker is hier, totdat het zwart op wit staat (maar waar is dat wel zo....?) Anders zoeken we gewoon verder, hoewel het aanbod van banen minimaal is. Het aanbod van werkzoekenden is vele malen groter. Er is geen drukke winkel, of het Arbeidsbureau heeft het drukker. Van een gezond economisch klimaat is in deze regio niet echt sprake. Vooral de jeugd die werk zoekt, moet z'n geluk beproeven in de grotere steden en trekken dan ook als lemmingen richting Stockholm. Hoewel het hier géén crisis is (zoals ook niet in Nederland) begin je wel te merken dat de slechte economische wind deze kant op komt waaien.

Toen ik echter vanmiddag bij het boodschappen doen om mij heen keek - wat ik eigenlijk té veel doe, waardoor ik als een zieke postduif de supermarkt doorkruis - en zag dat de boodschappenwagentjes weer tot over de rand werden gevuld met luxe artikelen die je alleen in een welvaartsstaat koopt, dacht ik: "Ach, zo'n vaart loopt het hier ook niet met het afnemen van de koopkracht!" Het leven is hier in Zweden toch wel duurder. Als je de boodschappenkar die je in Nederland vult in Zweden afrekent, ben je ongeveer 1,3 maal zoveel geld kwijt. Nu is het een sport geworden om goede producten voor de laagste prijs te scoren. Bijna alle huismerken zijn van goede kwaliteit en het prijsverschil met merkartikelen is gewoon te groot.
Hoe mooi het leven waar dan ook is: "Man behöver pengar!"

Maandag 20 mei 2013

Op Pinkstermaandagmiddag (3x woordwaarde) de freezer schoongemaakt. Van binnen, buiten, onder en op. Hij was al een tijdje niet gebruikt, dus kon een poetsbeurt wel waarderen. De installateur had er een plaatje opgeplakt: 24/11/93! Van 13.00 uur tot 15.30 uur bezig geweest om vooral de bewerkelijke binnenkant te reinigen. Nu neem ik aan dat "93" staat voor "19-93", want in die tijd liepen de koelbuizen nog zichtbaar en vast gemonteerd door de binnenkant van de kast. Maar hij is weer schoon, stekker erin en begon daarna zachtjes te brommen. Een rood lampje floepte aan, en het gebrom werd gestaag luider! ;-( Na een kwartier was het genoeglijke gesnor toegenomen, tot een twee motorig turboprop aangedreven sportvliegtuigje, dat elk moment kon opstijgen. Na een uur was het rode lichtje uit en ook gaf de vrieskast géén geluid meer. Zou hij het nog wel doen? De instellingsknop ging tot 8 en ik vond stand drie eerst genoeg. Er was maar één manier om de werking te controleren en dat was de deur te openen. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan! De lucht binnen de vriezer had, door het afkoelen, de deur vacuüm gezogen. Na met m'n volle gewicht (94 kilo) aan de deur te hebben gehangen, gaven de afdichtingsrubbers toe en de deur vloog open. Een heldere witte wolk steeg op vanuit het vrieshok en een luide stem riep: "DOOR TICHT!!"
De Elekrolux van twintig jaar oud had zo goed z'n werk gedaan, dat Pyt Paulusma en de rayonhoofden dáár zaten te vergaderen over de eerstvolgende Elfstedentocht!! Hij kan in ieder geval weer gevuld worden, want een echte Zweed is op de komende winter voorbereid!!

 

Zaterdag 18 mei 2013

Het weekend begon met schitterend weer, en daar zal het ook wel mee eindigen !
Het kwik steeg zelfs tot 27 graden, in de zon en uit de matige wind. Heerlijk buiten aan het knutselen met de picknick tafel. Alleen was de zit haast niet te verplaatsen zonder een liesbreuk op te lopen. Dus heeft "Handige Harry" er maar een paar wieltjes onder gemonteerd. Gelijk ook maar een gat gemaakt in het blad waar de parasolstok doorheen past. Na gedane arbeid is het goed rusten! Eerst alles opruimen en dan een pilsje d'r bij, wie dut mij wat?!!
Om half acht (19.30 uur) arriveerden onze allereerste campergasten! Total loss kwamen ze de oprit opgereden. Ik zat nog lekker in het avondzonnetje en was al half in dromenland, toen ik de cooler hoorde van de oververhitte Fiat Ducato-camper.
Ze waren in één ruk vanuit België naar Ljusne gereden, met in Hamburg een file, waardoor ze anderhalf uur vertraging opliepen. Ze hebben achter het huis een plekje gevonden. De geur van Belgische spaghetti kringelt rond het huis. Ze gaan daarna gelijk "plat", want morgenochtend willen ze hun reis vroeg beginnen. Einddoel is de Noordkaap, en daarna rustig afzakken via Noorwegen langs de westkust richting Belgisch Vlaanderen. (zou zo wel mee willen, "maar da ga nie, hè PATAT!";-))

Vrijdag 17 mei 2013

Nadat de poezen twee en een halve maand binnen hadden gezeten, lopen ze nu al weer een maand buiten zonder begeleiding. De uitlaatlijntjes kunnen in de wilgen en dat is maar goed ook, want het waren op het laatst "je nek er over breken uitlaatlijntjes". In Nederland was Bully de sneue huiskat. Hij wilde wel buiten maar liever met z'n dikke r..t binnenskamers. Rookie, de rode ex-kater was altijd op 'e strún. Hier in Ljusne is het de omgekeerde wereld. Bully de hele dag op sjouw (maar nog steeds sneu), en Rookie in en om huis en 's avonds het liefst binnen en zoekt gezelschap. Na de klok van elf zijn we alle drie binnen, behalve gisteravond.
"De sneue" verpofte het om op mijn lokroep te reageren. Om half één gaf ik het, toch wel enigszins ongerust, op. "Dan niet lelijke g...., k.t kat! Dan slaap je maar buiten @#$%^&*!!" Om half vier werd ik wakker van een geluid dat ik niet herkende.
In de kleren, want 's morgens om 03.00 uur is het hier al klaarlichte dag, naar buiten. Achter het huis was niets te bekennen. Dan maar eens voor kijken. Daar zat "het sneue aapje" rustig te koekeloeren naar vier grazende hertjes. Eén bokje met drie geitjes. Doordat ik onder de wind liep, op pantoffels en m'n tanden had gepoetst, hadden ze me te laat in de gaten. Zodoende konden we toch zeker 3 minuten genieten van een mooi stukje natuurschoon.

Vanmiddag hebben we hier misschien wel de mooiste dag gehad, tot nu toe dan. Lekker in de tuin aan het snoeien en stoeien geweest, in T-shirt en korte broek in 22 graden (boven nul). Gelukkig hebben de buren géén zicht op deze kant, want het moet geen prettig gezicht zijn geweest. Twee melkflessen met knalgele Hollandse klompjes. Aan tuinwerk krijg ik steeds meer aardigheid. Zowel voor Bully, Rookie als voor mij, gaat er steeds verder een wereld open!!

 

Dinsdag 14 mei 2013

Vanmiddag een vervolg gegeven aan het afmaken van mijn eigen 'lite verkstad'.
Het bestaande werkbankje had een versteviging nodig en dat heeft ie gekregen!
Met balkjes van 8/10 en dekplanken van 3 cm dik, is het een echt "Heidema werkstuk" geworden. Het moest een bankschroef(je) van een dikke 20 kg kunnen dragen, maar ik daag iedere plaatselijke circusolifant uit om hem uit te testen (zie het vermakelijke boek van de Zweedse schrijver Jonas Jonasson: "De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween). Morgen maar weer verder, want ik kreeg trek en zo ook de steekmuggen want die vraten mij bijna op! Verder was het prachtig weer, hoewel de ochtend anders deed vermoeden. Dus lekker languit op de trampoline in de zon gelegen met uitzicht op het oude, van ongerepte schoonheid, DKW-tje van 1953, 125 cc. Als m'n knutselhokje daarvoor klaar is, krijgt zij een meer dan flinke oppoetsbeurt, want de omgeving vraagt om met zo'n 2-takt pruttelpotje blauwe rookpluimen achter te laten tussen de, met groen omgeven bergweggetjes. Avgörande!

En wie de virtuele rust zoekt, zet een cd-tje op van de Zweedse muzikante: Åsa Jinder. Zij speelt Folkmusik på Svenska. Met gedempt licht en de houtkachel op 2, want het is 's avonds nog wat kil, heb je moeite om je ogen open te houden en langzaam weg te zakken in dromenland. Av längtan till dig!

Maandag 13 mei 2013

Om negen uur vanochtend eerst maar even een nieuwe jobcoach gescoord en een nieuwe "sträng" voor de "gräsklippare". Natuurlijk was de originele tijdelijk niet leverbaar, dus een iets kleinere gemonteerd. Vorig jaar, om deze tijd, duurde het demonteren een dag en het monteren eveneens een dag. Nu lag ie er in 15 minuten omheen en was het: "Gaan als de brandweer!" In een uur was het groene laken klaar voor een partijtje golf. Omdat ik het mes ook maar een slijpbeurt had gegeven, vloog het gras in een sierlijke boog onder de maaibak weg en de lucht van vers gesneden gras vermengde zich met de uitlaatgassen van de Briggs&Stratton. Het comfort op zo'n zitmaaier is nou niet echt om te juichen en het oneffen terrein droeg ook niet bij aan stilzitten. Zo een ritje voel je twee dagen later nog, maar ik kijk nu uit op egaal gesneden Zweeds groen. Groene vingers heb ik niet, maar krijg er wel aardigheid aan. (foto volgt, want de @#$%^&*batterijen zijn op en natuurlijk géén nieuwe op voorraad...)

Zondag 12 mei 2013

Ja, ja, daar zijn we weer. Na een pauze van ongeveer een maand met daarin de daadwerkelijke verhuizing van onze spullen nu eindelijk weer tijd voor Zweedse avonturen...

Na 14 dagen vakantie, vanmiddag Jantsje weer naar Arlanda moeten brengen voor een (voorlopig) enkele reis Nederland.
Het zijn de consequenties van de keuzes die je maakt, maar het blijft kl....! Toch weten we zeker dat er betere tijden voor ons gaan komen. De vooruitzichten zijn goed en daar gaan we voor!
Over acht weken is er het zomerreces en daar kijken we nu al naar uit. Nu het hier stiller geworden is in huis, staat de Zweedse radio vrolijk z'n lokale programma's de ether in te slingeren. Omdat het met de taal steeds beter gaat, kan ik zelfs meedoen met het radiospelletje: "Rätt eller Bullshit". Ook een manier om het geleerde Zweeds te onderhouden. Na vier dagen géén school, morgen er weer plat voor. Nooit geweten dat het leren van een "vreemde" taal zo leuk kon zijn. Morgen ook op zoek naar een nieuwe jobcoach. Maandag was er nog niets aan de hand,.......
dinsdag een mailtje van twee zinnen: "Zoek een andere coach, wij zijn failliet......doeiiiiiiiii" :-(( Maar door laveren kom je ook vooruit, dus dan maar tegen de wind in. Zeker in de zomerperiode zijn hier veel vacatures, en wie niet kieskeurig is, kan aan de bak. Je moet ergens beginnen. Een andere missie is weer op zoek naar een andere V-snaar voor de zitmaaier (juist, dezelfde van vorig jaar). Door een (hersteld) constructiefoutje vrat de poelie de snaar aan, en door dat kauwen is ie bijna door. Nu maar hopen dat ie snel te leveren is, want er is hier een groenexplosie van jewelste. Nu hebben we onze eigen handgrasmachine wel mee, maar als ik bij zonsopgang begin mag ik blij zijn dat ik bij zonsondergang klaar ben! (.....en dan zonder pauzes, hè).
Vanavond mezelf maar eens lekker verwennen, met een dvd opname van één van m'n favoriete toneelverenigingen.
Woensdagavond al even genoten van: "Boerebont en rooie lampys", nu staat: " 'n Moordweekend" op het programma.
Kunstwerken van: "Teneelferening De Oasthoek" (www.oasthoek.nl) Dat zijn dingen die ik toch wel mis............