Winkelpraat
Het doen van de dagelijkse boodschappen is ook hier in Zweden een wekelijks wederkerend ritueel. Niet altijd even leuk want vooral op zaterdag is het vaak erg druk. Toch zijn er verschillende zaken die opvallen als je voor de eerste keer je boodschappenkarretje vult. In de eerste plaats is het de combinatie van twee geschakelde supermarkten. De ICA en de COOP. Eigenlijk zijn het twee identieke winkels die gekoppeld zijn door een centrale hal. In die hal is er ruimte voor enkele kooplui die hun waar aanbieden. Zo vind je daar een koopman in lederwaren, snoepgoed en snuisterijen. Een vaste plek wordt ingenomen door een echtpaar dat vlees aanprijst in een gezellig stalletje. Niet zomaar “carnivoer” maar vlees van de inheemse dieren. Zo kun je pakketjes vlees kopen van de zelf geschoten beer, de eland en het hert. Ik moet zeggen, het berenvlees smaakt prima. Wel wat zout, maar je hoeft ook niet de beer in één keer op te eten. Als je een keus hebt gemaakt tussen één van beide supermarkten, ga je op pad. Gewapend met je boodschappenbriefje loop je als een “Zweedse kip zonder kop” door de gangpaden; je kunt immers niets vinden. Na een paar maanden gaat het al een stuk gemakkelijker. Al winkelend ben je onwillekeurig toch aan het vergelijken met de prijzen zoals je die in Nederland gewend was. Dat levensmiddelen in Zweden nogal wat duurder zouden zijn, is mij erg meegevallen. Als je prijsbewust winkelt en ook kiest voor huismerken, die kwalitatief niet minder zijn, kun je alles halen wat je briefje aangeeft, zonder je arm te rekenen aan de kassa. Zowel de ICA als de COOP zijn ruim gesorteerde supermarkten. De COOP heeft zelfs een groot assortiment aan non-food. Van Zweedse balletjes tot gemotoriseerde sneeuwschuivers, er is geen “nee” te koop.
Wat ook opvalt is de verpakkingsgrootte van gehakt en andere gangbare vleessoorten. Hoeveelheden van enkele kilo’s is heel normaal. Als het boodschappenlijstje is afgewerkt ga je richting de kassa. Of er nu één of honderd mensen hun keuzes willen afrekenen, altijd zijn er wel zes van de tien kassa’s bemand. Dat loopt dus vlot door zonder al te veel wachttijd. Komt het zo uit dat je wel lang moet wachten vanwege het spitsuur, blijven alle Zweden keurig wachten tot ze aan de beurt zijn zonder wanklank. Het wordt op prijs gesteld dat je de waren met de streepjescode van de kassa aflegt i.v.m. de lezer, wat ook disciplinair gebeurt. Standaard koopt de Zweed er plastic biologisch afbreekbare tasjes bij, want aan boodschappentassen doen ze niet. Een spaarsysteem met een pasje kennen ze hier ook, maar dan wel met persoonsnummer. Wat een bijkomstigheid lijkt maar toch verdraaid handig, de supermarkten zijn zeven dagen van de week open van 08.00 uur tot 21.00 uur en dat tweeënvijftig weken! Winkelen in Zweden is een avontuur!
Roel Heidema
www.vilasig.com
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten