Hieronder de 4e column van Roel in het Friesch Dagblad, vandaag geplaatst:
Dagelijks ga ik met een schrijfblokje en een zakwoordenboekje - mijn beste vriend inmiddels - onder de arm naar mijn nieuwe ‘baas’, een språkpraktikplats (taalpraktijkplaats) bij het zwembad.
Het is een onbetaalde baan. Ik krijg een dagvergoeding van ongeveer twintig euro en een kilometervergoeding voor eigen auto of openbaar vervoer. De rijkdom die ik vergaar door de gehele dag met Zweden te praten, staat niet in verhouding. Af en toe gebruik ik Engelse woorden, maar dat is begrijpelijk. Ik spreek nu een soort Zwenglish...
Het vooroordeel dat Zweden nogal op zichzelf zijn, klopt niet met mijn ervaring. Zweden zijn buitengewoon vriendelijke, sociale, hulpvaardige en zeer goed toegankelijke mensen. Dat merkte ik vanaf dag één toen ik mijn nieuwe werkplek binnenstapte.
Ongetwijfeld zullen er landverhuizers zijn die minder goede ervaringen hebben met de autochtone Zweed, maar veel hangt af van je eigen in- en opstelling. Per slot van rekening ben jij degene die in hun land komt wonen. In ieder geval ben ik me ervan bewust dat ik erg veel geluk gehad heb met mijn taalstageplaats. Zeker als ik me bedenk dat één op de vijf Zweden arbeidsloos is. In de regio van honderd kilometer rond onze woonplaats is het zelfs één op drie!
In Nederland heb ik 25 jaar in verschillende functies in de zwembadwereld gewerkt, en nam dus een hoop werkervaring op dat gebied mee naar Zweden. Vandaar dat ik - via de jobbcoach -bij het zwembad in Gävle terecht ben gekomen om mijn spraakvaardigheid te oefenen.
En dat terwijl ik in Nederland al een aantal jaren afscheid had genomen van de zwembadwereld. Ik gaf zwemles, gaf leiding en leidde badmeesters en -juffen op. Daartussen zit echter een brede wereld, die zich vertaalt in het arbeidscontract. Standaard werd daar de zin in opgenomen: ‘Aangenomen voor onbepaalde tijd voor... en alle voorkomende werkzaamheden’...
De laatste zes jaar verdiende ik de kost als buschauffeur.(“Voor mij reden om ander werk te zoeken…” = onjuist! RH) Maar nu in Zweden weet ik weer waarom het zo leuk is om in een zwembad te werken. Om het met-de-neus-in-de-boterverhaal compleet te maken, werd mij in het eerste gesprek al meegedeeld dat ze op me zaten te wachten!
Na een mislukte poging om het zwembad te privatiseren, waren er geen bedrijfsleider en chefbadmeester meer. Het zwembad was naarstig op zoek naar een nieuwe stuurman en dan staat er ineens een Hollander op de stoep met de juiste papieren en ervaring!
Vooralsnog is het nog steeds een språkpraktikplats maar wel één met een missie en niet alleen van taalvaardigheid opdoen. Na de vakantie is iedereen die beslissingen mag nemen terug en beginnen de onderhandelingen voor een betaalde baan. Ik ben er al uit!
Roel Heidema
www.vilasig.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten