Oost, West…….
Als je je
vanaf moment één thuis voelt in je nieuwe leefomgeving, regio en je nieuwe
thuisland, zit het al wel aardig snor. Ondanks alle voorbereidingen kom je te
nemen hobbels tegen die kunnen maken dat je zou wensen heimwee te hebben.
Er is
niet veel dat gladjes verloopt tijdens de inburgering. Af en toe zijn er
momenten dat je denkt: “Waar ben ik aan begonnen!”. Dat is heel normaal.
Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn en het is eigen keuze. Dat zijn
wel de momenten om tot bezinning te komen. Natuurlijk is er altijd een weg
terug, maar dat is het allerlaatste. Nederlanders kom je over de hele wereld
tegen en die hebben het allemaal wel eens moeilijk gehad. Juist dan moet je
doorzettingsvermogen tonen en trouw zijn aan jezelf. Eigenlijk zit ik nu op
zo’n bezinningspunt. Wetend dat er andere tijden komen, moet je af en toe
evalueren en de stand van zaken op een rijtje zetten en het liefst in de juiste
volgorde. De Zweedse bureaucratische molens draaien hier niet zo snel. Zeker in
mijn regio niet (midden Zweden, oostkust) waar het bospercentage op 79% ligt. Ook
het vinden van werk is in Zweden een hachelijke zaak. Eén op de vijf Zweden is
werkloos en in mijn regio zelfs één op de drie. De economische toestand wordt
er hier ook niet gunstiger op. Bedrijven die hun activiteiten verplaatsen naar
landen waar goedkoper geproduceerd kan worden, tot bloeiende bedrijven die van
het ene op het andere moment bankroet gaan. Met als gevolg dat er meer
werkzoekenden komen en dan bij duizenden tegelijk. Ook hier in Zweden spreekt
men van een welvaartstaat in verval! Soms lijkt het of iedereen tegen je is of in ieder geval zijn uiterste best doet om je tegen te werken. Dat is natuurlijk niet zo, maar verstand en gevoel botsen wel eens. Het gaat in Zweden met veel zaken anders dan in Nederland. Wen er maar aan, anders wordt het een ergernis. Grootste vijand is de tijd die je gaat inhalen.
Als je in een golfbeweging zit en je zit in het dal van de golf waarbij het water om je heen huizenhoog opdoemt, heb je wel de neiging de veiligheid van je oude vertrouwde omgeving op te zoeken. Relativeren is een goede raadgever. Met verbazing volg ik af en toe het televisieprogramma dat Nederlanders volgt in hun avontuur om in het buitenland een leven op te bouwen. Niet alleen met verbazing, maar ook met respect. Immers, zij proberen ook een droom na te jagen net als ik, maar de manier waarop……. Dan doen we het nog niet zo gek.
Mijn oude grootvader zei altijd: “Het gaat nooit zo fout of het komt wel weer goed!”
Die “ouwe” had gelijk, daar houd ik maar aan vast!
Roel
Heidema.
www.vilasig.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten