Jongetjes halen nu hun neus er voor op, maar toen ik een jochie was wilde ik altijd graag een bestuurbare auto. Zo'n vijfenveertig jaar geleden waren ze alleen nog maar verkrijgbaar met een mechanische afstandsbediening met een kabel. Tegenwoordig draadloos met twaalf kanalen voor de nodige toeters en bellen. Het bleef een jongensdroom......
tot vandaag. Vanaf vanmorgen zes uur tot openingstijd klokslag negen, gespeeld met de draadloos bestuurbare bodemzuiger! Linksom, rechtsom, voor- en achteruit, het was een aardigheid. Het werkte perfect. Van steentjes tot pleisters, van fopspenen tot sleutels van een locker, alles kwam in de "stofzak" terecht. Toen ik al spelende langs de badmeesterspost liep, zag ik mezelf in het nieuwe rode T-shirt met logo en op de rugzijde: "PERSONAL". Behalve dat, viel mij ook op dat ik een brede grijns op mijn gezicht had van oor tot oor. "Doe even normaal, Speelhans", dacht ik nog in de hoop dat ik de enige was die het had gezien. Maar ach, boeie...... ik had m'n pleziertje en de bodem van twee binnenbaden waren weer vrij van ongerechtigheden. Na de lunchpauze had ik nog steeds de smaak te pakken. "Babybassängen" van het buitencomplex kon ook wel een poetsbeurt gebruiken, en aldus.......
Nu ik het personeels t-shirt draag en dus als zodanig herkenbaar ben voor met name de jeugd, is het toezicht houden eenvoudiger.
Of het door leeftijd komt of de jaren ervaring, daar waar nodig kan "badmeester Rocco" uitdagende jongelingen nog steeds met een vriendelijk gebaar en een dito facie sturen. Vooralsnog.........
"Badmeester Rocco?", dat vraagt om uitleg.
Mijn voornaam is moeilijk uit te spreken in het Zweeds.
Men blijft hangen in de "oe" klank. Die combinatie kennen ze niet.
Wat enigszins in de buurt komt is: "Roèl Hèdémoh".
Twee van mijn collega's, Frieda S (we hebben er twee van) en Mathilda, kwamen niet verder dan "Roll". Rock och Roll moest dan maar "Rocco" worden. Ze verzekerden mij, dat het een bijnaam is ter liefkozing!
Dat stelde mij enigszins gerust, want al snel gaat de associatie naar het meer dan overbekende lied van Anneke Grönloh: "Brandend zand!"
Vi ses i morgon, hej då!
tot vandaag. Vanaf vanmorgen zes uur tot openingstijd klokslag negen, gespeeld met de draadloos bestuurbare bodemzuiger! Linksom, rechtsom, voor- en achteruit, het was een aardigheid. Het werkte perfect. Van steentjes tot pleisters, van fopspenen tot sleutels van een locker, alles kwam in de "stofzak" terecht. Toen ik al spelende langs de badmeesterspost liep, zag ik mezelf in het nieuwe rode T-shirt met logo en op de rugzijde: "PERSONAL". Behalve dat, viel mij ook op dat ik een brede grijns op mijn gezicht had van oor tot oor. "Doe even normaal, Speelhans", dacht ik nog in de hoop dat ik de enige was die het had gezien. Maar ach, boeie...... ik had m'n pleziertje en de bodem van twee binnenbaden waren weer vrij van ongerechtigheden. Na de lunchpauze had ik nog steeds de smaak te pakken. "Babybassängen" van het buitencomplex kon ook wel een poetsbeurt gebruiken, en aldus.......
Nu ik het personeels t-shirt draag en dus als zodanig herkenbaar ben voor met name de jeugd, is het toezicht houden eenvoudiger.
Of het door leeftijd komt of de jaren ervaring, daar waar nodig kan "badmeester Rocco" uitdagende jongelingen nog steeds met een vriendelijk gebaar en een dito facie sturen. Vooralsnog.........
"Badmeester Rocco?", dat vraagt om uitleg.
Mijn voornaam is moeilijk uit te spreken in het Zweeds.
Men blijft hangen in de "oe" klank. Die combinatie kennen ze niet.
Wat enigszins in de buurt komt is: "Roèl Hèdémoh".
Twee van mijn collega's, Frieda S (we hebben er twee van) en Mathilda, kwamen niet verder dan "Roll". Rock och Roll moest dan maar "Rocco" worden. Ze verzekerden mij, dat het een bijnaam is ter liefkozing!
Dat stelde mij enigszins gerust, want al snel gaat de associatie naar het meer dan overbekende lied van Anneke Grönloh: "Brandend zand!"
Vi ses i morgon, hej då!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten