Column Friesch Dagblad

Vandaag alweer de 2e aflevering van de columns in het Friesch Dagblad:

Verhuizen naar Zweden, deel 2.

 

“De meeste dromen zijn bedrog……..”, maar als je een plezierige droom hebt, wil je niet ontwaken. Wij leven nog steeds onze droom, hoewel we best wel tegenwind hebben gehad.

Na ons weloverwogen besluit om uit Nederland te vertrekken, loop je tegen zaken aan waar je ondanks alle goede voorbereidingen geen weet van hebt.
De volgers van een zeker televisieprogramma in Nederland weten waar het over gaat.
De aanschaf van drie muren en een half dak, onherbergzaam gebied en geen cent te makken is vaak niet het beste uitgangspunt, behalve voor de programmamakers.
Toch verdient zo’n project respect, want ook die mensen proberen een droom na te jagen!
Vertrekken uit onvrede, negatieve invloeden of om economische redenen is vaak ook niet het meest verstandige, want al die ontevredenheid neem je mee naar je nieuwe thuisland.
In de aanloop van definitief vertrekken ga je zaken en situaties wel vergelijken.
Hoe is het in Nederland en hoe is het in Zweden? In Nederland word je momenteel niet vrolijk van de politieke en economische toestand. In Zweden is het ook niet zonder zorgen op dat vlak. Men spreekt hier niet voor niets over: “Een welvaartstaat in verval!”.
De rellen in Stockholm van een aantal weken terug zijn duidelijke signalen voor de politiek om het beleid te veranderen. We hebben inmiddels wel ervaren dat emigratie vooral ook een kwestie is van plussen en minnen. Hoe goed de voorbereidingen ook zijn vanuit Nederland, de praktische afhandeling van zaken blijkt in de praktijk vaak anders.

Het verkrijgen van een persoonsnummer bijvoorbeeld……. Iedereen die zich in Zweden wil gaan vestigen, heeft een P-nummer nodig (te vergelijken met een BSN).

Het bestaat uit je geboortejaar, maand en dag, aangevuld met vier cijfers. Zonder dat nummer kun je hier in Zweden niets. Het aanschaffen van je dagelijkse boodschappen gaat nog net, maar wil je een fiets, een televisie of zegeltjes bij je hondenbrokken, heb je een P-nummer nodig. Het verkrijgen van een P-nummer is een avontuur op zich.
De Belastingdienst (Skatteverket) verstrekt het nummer. Op het kantoor in Söderhamn waar wij onder vallen, werden we verwezen naar het hoofdkantoor in Gävle. Daar werd ons door twee vriendelijke Zweedse ambtenaren verteld dat we ons persoonsnummer moesten gaan halen bij de Zweedse Ambassade in…….. Nederland?! In onze onwetendheid en wetenschap uit de verkregen voorlichting in Nederland, die haaks op elkaar stonden, toch maar 1700 km terug rijden. Op de Ambassade werden we door een goed Nederlands sprekende dame nog net niet uitgelachen. Met de mededeling dat we een persoonsnummer toch echt in Zweden moesten gaan halen, 1700 km terug naar Zweden. Daar bleek dat alles te maken had met een paspoort. In dat paspoort staat een infochip ter grootte van een halve millimeter, die niet in het ID pasje zit. “Maar Nederland en Zweden zijn toch EU landen…..!”    

Roel Heidema

www.vilasig.com