Vanmorgen naar Söderhamn geweest voor een gesprek met Mats van het opleidingsinstituut waar we Zweeds gaan leren. Elke dag van 08.00 uur tot 15.00 uur! Nou, dan leer je het wel hoor. "Heeft u al een persoonsnummer, nee? Jammerrrrrrrrrrr." Dan eerst maar weer naar het Skatteverket (soort belastingkantoor dat het nummer uitgeeft) want het duurt wel erg lang, zelfs voor Zweedse begrippen. De dame die de aanvraag in behandeling heeft is ziek en de herintredende Grannie's snappen er ook niet veel van. "U krijgt eind deze week bericht, want de brief is maandag verstuurd." En wij: "HUHHHHH, doet een brief er vijf dagen over, een zieke postduif is nog sneller!?! (@#$%^&*).
Bij thuiskomst hebben we de vlaggenmast gestreken, want die heeft een verfbeurt nodig en bovendien was het hijstouw gebroken. Dat ging dus ook niet zonder slag of stoot. Eerst de borgmoer afgeflext, een touw via een appelboom naar "de Tank" (Volvo 850) en langzaam laten komen. Zolang de mast een hoek maakt met het strijktouw gaat het goed, maar hoe verder de sparrenstam richting moeder aarde daalt, hoe kleiner de hoek en dus ook het moment. (vaktaal bij krachtberekening). Als het strijktouw in één lijn is met de gewezen boom is er geen houden meer aan en kun je maar één ding doen.... je lichaamsgewicht in de strijd gooien!! Want hoewel de zwaartekracht haar werk deed, gaf mijn lichaamsgewicht (van moeder natuur gekregen) voldoende contragewicht, waardoor de vlaggenpaal deinend op de grasmat tot rust kwam. Was wel even knijpen, maar wat is een leven zonder spanning?!!!!!!!! Vandaag schuren, afnemen, verven en OMHOOG MET DIE PAAL en wapperen met het blauw/geel. Na gedane arbeid is het goed rusten én eten met Zweedse balletjes!!!MMMMMMMMM.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten