Hoe kun je een les mechanica beter geven dan in de praktijk! Vandaag was het zover. Gisteren al verwoede pogingen gedaan om de 20m hoge vlaggenmast van zo'n 1000 kilo staande te krijgen. Zonder resultaat gefrustreerd de nachtrust in. Dat hielp want soms kun je problemen beter even laten rusten, omdat je ook te lang kunt dubben over een oplossing. Hoewel het na al die jaren wel wat was weggezakt, kwam de middelbare schooltijd toch rap terug. Het destijds gekozen vakkenpakket van wis-, schei- én natuurkunde kwam goed van pas. Het draaipunt zat op 17 m , dus eerst de andere 3 m verlengen met 8m. Dat geeft al meer het "wip/wap" effect. De Volvo 850 met een stevig touw verbonden aan de mastvoet om te zekeren en voor de trekkracht. Onder de vlaggenmast een bok, van speciaal daarvoor gekapte bomen, (hetzelfde principe als bij het strijken van een mast van sommige zeilboten) die omhoog getrokken werd door de Saab met daartussen een ladder voor het "moment". ( hoek/krachtmeting etc) Twee man hangen aan de verlengde mastvoet, één in de Volvo en één in de Saab. "Willie Wortel" zelf voor de aanwijzingen. Door een combinatie van de krachtenbundeling, kwam de "paal" in steigermodus! Héél langzaam en met veel beleid kwam er beweging in oprichting, eigenlijk tot ieders verbazing. Met een stoot adrenaline van opwinding, en het steeds een stukje meer afzagen van de tijdelijke verlenging, kon na slopende uren de vergrendeling door de staanders en de mastvoet gedrukt worden. Een vreugdekreet galmde door het bosrijke gebied, en we hadden een euforisch gevoel, zoals de Batavieren, Hunnebedbouwers en andere Pyramidestapelaars samen gehad moeten hebben. 's Avonds ons succes gevierd bij de vuurkorf met een pot bier en een zak chips!! Morgen de wimpel erin.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten