Om negen uur vanochtend eerst maar even een nieuwe jobcoach gescoord en een nieuwe "sträng" voor de "gräsklippare". Natuurlijk was de originele tijdelijk niet leverbaar, dus een iets kleinere gemonteerd. Vorig jaar, om deze tijd, duurde het demonteren een dag en het monteren eveneens een dag. Nu lag ie er in 15 minuten omheen en was het: "Gaan als de brandweer!" In een uur was het groene laken klaar voor een partijtje golf. Omdat ik het mes ook maar een slijpbeurt had gegeven, vloog het gras in een sierlijke boog onder de maaibak weg en de lucht van vers gesneden gras vermengde zich met de uitlaatgassen van de Briggs&Stratton. Het comfort op zo'n zitmaaier is nou niet echt om te juichen en het oneffen terrein droeg ook niet bij aan stilzitten. Zo een ritje voel je twee dagen later nog, maar ik kijk nu uit op egaal gesneden Zweeds groen. Groene vingers heb ik niet, maar krijg er wel aardigheid aan. (foto volgt, want de @#$%^&*batterijen zijn op en natuurlijk géén nieuwe op voorraad...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten