Afgelopen vrijdag is de allerlaatste column in het Friesch Dagblad geplaatst. Nu is het echt afgelopen! Uiteraard willen we wel proberen dit weblog bij te houden en anders zijn we te volgen op Facebook en Twitter. Dus iedereen kan onze Zweedse avonturen blijven volgen :-)
Ieder
einde, nieuw begin
Wat
begon als een serie zomercolumns van zes stuks in het Friesch Dagblad voor de
zomer van 2013, is uitgelopen tot aflevering negenenvijftig in 2014.
Naar
aanleiding van de verhuizing (emigratie) naar Zweden, schreef ik elke week een
column over mijn belevenissen in mijn nieuwe thuisland. Na wat oefenen en
aanwijzingen van de redactie vloeiden er wekelijks wetenswaardigheden uit de
digitale pen en ik moet zeggen met heel veel plezier. Het vinden van
onderwerpen is ook nooit een probleem geweest want je beleeft hier altijd wel
iets wat de moeite waard is om aan het papier toe te vertrouwen. Behalve dat
het schrijven van een column erg leuk werk is, is het teruglezen van vorige
afleveringen minstens zo interessant. Hoe verder je in de tijd komt hoe vaker
je in het archief moet duiken om er voor te zorgen dat je actueel blijft.
Misschien is het toch een aardig idee om de verhalen te bundelen……...
Het
aantal reacties van de trouwe lezers van het FD heeft mij ook altijd
verwonderd.
Blijkbaar
zijn er toch meer mensen die zo’n column lezen dan je zelf denkt. De zomer van
2014 was wat dat betreft een hoogtepunt. Omdat we op het terrein ook plaats
hebben voor campergasten die een plaatsje voor de nacht zoeken, rolde de ene na
de andere huiswagen het erf op. De gele nummerplaten blonken in de felle zon en
enthousiaste reizigers uit voornamelijk het hoge noorden van Nederland sprongen
uit hun vakantieverblijf op vier wielen. “Nou, goeidáááááág………”
Nieuwsgierig
geworden naar aanleiding van de gelezen columns wilden ze zelf wel eens zien
hoe het hier is en hadden hun route zo gepland voor een bezoekje.
Gezellig
was het altijd. Even weer een gesprek in je vertrouwde Nederlands met mensen
die vaak zo dicht uit de buurt van mijn vorige leefomgeving kwamen dat je bijna
familie van elkaar werd.
We
hebben het erg naar onze zin hier in Zweden. In de wetenschap dat we heel veel
geluk hebben gehad is het ook wel hard werken geweest om een plaatsje in het
Zweedse te creëren. Gelukkig hebben we hier beide een baan kunnen vinden, wat
op zich al erg knap is met de grote werkeloosheid. Behalve de taal spreken is
het hebben van inkomsten een eerste vereiste anders red je het niet.
Terugkijkend op het verkrijgen van de nodige papieren en documenten is het wel een
lange weg geweest waarbij je veel geduld moet hebben zoals met veel meer zaken
hier.
Een
fijn huis om in te wonen in een machtig natuurgebied, wat wil je nog meer!
In goed
overleg met de redactie is besloten om nu letterlijk een punt te zetten achter
deze laatste column. Niet dat het niet meer leuk of interessant is, maar voor
veel zaken is een goed moment nodig. Dat geldt voor een emigratie en ook voor
het beëindigen van een serie columns.
Het
gaat iedereen goed!
Roel
Heidema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten