Bofkonten
Wij
wonen in een, zo geheten, buitengebied. Dat betekent niet dat we in de rimboe
zitten of zo afgelegen dat je eerst een half uur moet rijden voor je in de
bewoonde wereld bent, maar voor ons een ideaal plekje. Zo´n anderhalve
kilometer van het dorp en vijftien kilometer van “de grote stad”. In ons dorp
Ljusne is gelukkig nog een supermarktje en een gezondheidscentrum. Ook twee
kapperszaken en twee pizzeria’s en een grote ijshal maken het relatief kleine
dorpje goed leefbaar.
In
Söderhamn vind je eigenlijk alles wat je hebben moet. Toen we voor de
allereerste keer naar het huis reden wat we nu bewonen, kwamen we ’s avonds om
een uur of elf aan. Het was donker en hadden geen idee hoe het huis gesitueerd
lag. Na die nacht onrustig geslapen te hebben ondanks de vermoeidheid van de
lange autorit (1700 km), gingen we ons de volgende ochtend oriënteren op onze
nieuwe leefplek.Een voor ons ideale woonomgeving. Volledige vrijheid, heel aardige buren die op een paar honderd meter bij ons vandaan zitten, in een prachtige natuur en toch vlakbij het dorp en de stad. Wij hebben van niemand last, en niemand heeft last van ons. Wij wonen hier nu één jaar (van de eerstvolgende vijftig) en hebben in dat jaar niet naar de televisie gekeken. We hebben wel TV maar die was niet aangesloten.
Dat heeft te maken met dat buitengebied. Veel kabels van elektriciteit en telefoon gaan hier met bovenleidingen. Dat is gemakkelijker aan te leggen dan ondergronds.
De bodem is hier niet zoals in Friesland sompige klei waar je makkelijk een graafmachientje op zet om een geul te graven. Veel stenen en keien met groottes die je niet zomaar verplaatst, maken de aanleg van een glasvezelkabel moeizaam tot onmogelijk. Eerlijk gezegd hadden we ook geen behoefte aan TV kijken.
Toch hebben we besloten om de schotel (parabool antenne) aan te laten sluiten.
Via een modem kunnen we nu talrijke Zweedse en buitenlandse kanalen ontvangen.
We hebben deze week voor het eerst weer een potje Engels voetbal gekeken en ook de motoren en de Formule 1 racers komen weer voorbij. Behalve dat het leuk entertainment is, is het ook heel leerzaam om de Zweeds taal beter te ontwikkelen.
Engels of Zweeds gesproken programma’s met Zweedse ondertiteling, zorgen dat je elke dag weer nieuwe woorden bijleert. Door het gebrek aan glasvezel waren we ook genoodzaakt om de computer via een dongel te sturen. In de eerste plaats is dat vrij duur want je koopt elke week of maand een kaartje in de supermarkt om de dongel te laden. In de tweede plaats is een dongel traag en storingsgevoelig, maar we hebben ons er goed mee kunnen redden. Sinds vorige week gaat het internet nu via een ADSL lijn. Een stuk goedkoper, weinig storing en vooral het skypen met het thuisfront gaat zonder kunst en vliegwerk. Dat is toch boffen, toch……..!?!
Roel
Heidema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten