Verkeren
Dat het
kan verkeren, blijkt maar eens weer. Schreef ik vorige week nog vol goede moed
over de naderende lentetijd, de afgelopen dagen is die “goede moed” danig de
grond in geslagen. Vijf dagen geleden zat ik nog in een tuinstoel te midden van
de ontluikende sneeuwklokjes, narcissen en tulpen, vandaag sta ik weer tot aan
mijn oksels in de sneeuw om het toegangspad begaanbaar te maken. De tuinstoelen
zijn weer verruild voor de sneeuwscheppen en de laarzen. Mijn uit Nederland
meegebrachte klompen kan ik niet meer gebruiken, want bij elke stap groei ik
een paar centimeter door de plakkerige sneeuw. Afgezien van mijn hoogtevrees is
het ook onverstandig om die typisch Hollandse dracht te dragen want het zijn nu
enkelbrekers. De omschakeling van premature lentetemperaturen van 15 à 16 graden
Celsius, naar winterse kou van min 6 tot min 10 is ook vrij groot.
De
natuur, die zich klaarblijkelijk vergist, maakt het zichzelf ook niet
makkelijk.Alle lentepracht die zich boven het maaiveld probeert uit te worstelen en de knoppen van de struiken en bomen, worden nu bedekt met een dikke laag sneeuw.
Het zal mij benieuwen hoe dat weer te voorschijn komt als de sneeuw werkelijk definitief verdwijnt dit jaar. Dat kan nog wel even duren want de maand maart blijft zijn staart roeren en ook april gaat doen wat hij wil, zo is de weersverwachting.
Toen de weergoden ons vorige week op het verkeerde been zetten, kon je duidelijk zien en merken welke schade zo’n winterperiode aanbrengt aan de wegen.
Door opvriezen, opdooien en daarna weer bevriezen heeft het wegdek zeer te lijden.
Onverwachte gaten en kuilen maken dat je extra voorzichtig moet zijn.
Menig automobilist ziet zo’n omgekeerd obstakel te laat en een klapband is vaak het gevolg. Hele voorwielophangingen knappen als luciferhoutjes af, waarbij het voorwiel nog aan de remslang verbonden blijft met het voertuig. Na een paar dagen worden de wrakken door een ophaaldienst verwijderd. Eigenlijk wel jammer want het doet je eraan herinneren om voorzichtig te zijn. Zo’n wrak heeft meer impact dan tien verkeersborden. Denk nu niet dat ik mij lentegroen en geel zit te ergeren, want temperaturen beneden nul en een pak sneeuw horen bij Zweden. Dat weet je als je naar een Scandinavisch land wilt gaan verhuizen. Kun je niet tegen deze weersomstandigheden vestig je dan in een zuidelijk land met zonovergoten stranden, terrasjes en koele tropische veelkleurige drankjes met rietjes en parasolletjes.
Hier moet je het doen met kou, ijs en sneeuw, maar…… mét Zweedse balletjes.
In de wetenschap dat de zomers hier in midden Zweden droog en warm zijn, blijf ik lekker doorschuiven met de sneeuw. Regelmatig het dak op om de schoorsteen sneeuwvrij te maken omdat anders de houtkachel niet wil trekken en ’s avonds heerlijk genieten van een knapperend haardvuur terwijl de sneeuw en de wind om je huis giert. Ach ja, zo is het leven, maar het kan verkeren……………
Roel Heidema
www.vilasig-nederlands.webklik.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten