Weer terug in Ljusne. Even in een ander ritme. Na een nacht en dag doorrijden gisteravond rond 19 uur aangekomen in een laag van ong. ½ meter sneeuw. Eerst bijna 2 uur bezig geweest om een looppad naar de deur te graven, zodat we de auto uit konden laden. Vandaag eerst even doorslapen en dan de schoorsteen uitgraven zodat de kachel aankan. Daarna op zoek naar de hoofdkraan (buiten) zodat we weer stromend water hebben. Ja mensen, wíj hebben een witte kerst :-)
Want toen we vanmorgen bij daglicht een eerste blik naar buiten wierpen, dachten we: Poeh hé, toch wel erg veel sneeuw! Nog geen '79 taferelen, maar wel boven-de-kniehoogte. Eerst het toegangspaadje van zo'n 60 meter afgemaakt en daarna de "rest". De "rest" is dan een paadje naar het tweede huis en de garage. De auto blijft (voorlopig) maar voor aan de weg staan. Voordat de houtkachels in de vuurmodus konden, eerst het dak op via de standaard gemonteerde ladder voor de schoorsteenveger. Op de schoorstenen lag een "pet" van 60 cm sneeuw, waardoor zo'n brander niet echt trekt. Zo een klauterpartij is geen sinecure. Gladde ladde', kouwe klauwe, hoewel de buitentemp. slechts -2 is.
Vooral de sneeuwpartij rond de dakgoot was ijzig. Bovenhands de eerste sneeuw met een schep wegwerken voor je het dak op kunt. Natuurlijk valt er altijd de nodige sneeuw op je pet, maar vooral ook bij je kraag in en dat voelt niet lekker op een warm lijf! Vandaar de ijzige kreten die over het sprookjesachtige landschap schalden. Eenmaal boven op het dak heb je een prachtig uitzicht en verdwijnt de angst dat je ook wel eens naar beneden kunt smakken. Als je valt, land je zacht (hoop je) Een risicoloos leven is ook niet alles en dankzij de speciale handschoentjes voor optimale grip van mijn bezorgde maat, (bedankt, Jacob) liep ik als een volleerde "sotare" (=schoorsteenveger) van pijp tot pijp. Binnen een paar uur was het binnen - "buiten huilt de wind om het huis, maar hier binnen is het" - lekker warm. Nog wat omrommelen en daarna lekker in een welverdiend warm bad. Schoongewassen (en geweekt) aan een héérlijke kerstmaaltijd............een goedgevuld bord met goedgevulde macaroni!!! Man, man, smulluhhhhh na een dag noeste arbeid. Het was een productieve, maar vooral ook een gezellige eerste Kerstdag.................morgen de tweede! God Jul!!!
Vooral de sneeuwpartij rond de dakgoot was ijzig. Bovenhands de eerste sneeuw met een schep wegwerken voor je het dak op kunt. Natuurlijk valt er altijd de nodige sneeuw op je pet, maar vooral ook bij je kraag in en dat voelt niet lekker op een warm lijf! Vandaar de ijzige kreten die over het sprookjesachtige landschap schalden. Eenmaal boven op het dak heb je een prachtig uitzicht en verdwijnt de angst dat je ook wel eens naar beneden kunt smakken. Als je valt, land je zacht (hoop je) Een risicoloos leven is ook niet alles en dankzij de speciale handschoentjes voor optimale grip van mijn bezorgde maat, (bedankt, Jacob) liep ik als een volleerde "sotare" (=schoorsteenveger) van pijp tot pijp. Binnen een paar uur was het binnen - "buiten huilt de wind om het huis, maar hier binnen is het" - lekker warm. Nog wat omrommelen en daarna lekker in een welverdiend warm bad. Schoongewassen (en geweekt) aan een héérlijke kerstmaaltijd............een goedgevuld bord met goedgevulde macaroni!!! Man, man, smulluhhhhh na een dag noeste arbeid. Het was een productieve, maar vooral ook een gezellige eerste Kerstdag.................morgen de tweede! God Jul!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten