Winterklaar
De
zomer in Zweden is nog niet ten einde. Aangename temperaturen maken dat je in
het zonnetje fijn in de tuin kan werken en de nodige karweitjes kunt klaren
voordat de winter invalt. Dat is de afgelopen maanden wel anders geweest. Lazen
we op Facebook dat familie en vrienden weg geregend waren in zuidelijke
streken, hier vielen de mussen haast letterlijk van het dak van de hitte.
Kraaien en eksters liepen met open bek te hijgen over de verschroeide grasmat
op zoek naar een vette worm. Die lieten zich niet zien en zaten in hun koele
holletjes te wachten tot de koperen ploert achter het groen verdween. We kunnen
hier niet spreken van: “achter de kim” want die zie je hier niet. Links staan
allemaal bomen en rechts is het een en al bos. Voor en achter is het al niet
anders. Daar hebben we in de zomerse periode veel profijt van gehad. Ergens was
altijd wel een schaduwplekje. Juist aan al die natuurpracht om me heen merk ik
ineens dat de zomer ten einde loopt. Vorige week waren hier een aantal regenbuien
en van de ene op de andere dag zie, hoor, voel en ruik je dat er ander weer op
komst is. Als ik ’s morgens mijn dagelijkse ronde doe in het buitenbad is er
grondmist. De thermometer geeft niet meer aan dan 13 graden, het vest gaat over
het t-shirt en de wind blaast kil om de ontblote onderbenen. Ook ’s avonds kun
je minder lang buiten zitten. Zat je om 23.00 uur nog lekker te genieten van de
laatste zonnestraaltjes, nu kijken we elkaar aan na het avondeten bij de
picknicktafel en zoeken vertier binnenshuis. Maar zo gaat het hier nu eenmaal.
Een periode van herfst en lente kennen we hier niet zoals in Nederland. De
bomen beginnen hier wel meer te zwiepen onder een aanwakkerende wind en ook de
blaadjes die hun langste tijd hebben gehad aan de iele takjes laten moedeloos
los en dwarrelen in zwermen naar beneden. Zomer gaat over in winter en
omgekeerd. Een zaak van voorbereiden op een even leuke periode met sneeuw en
ijs en temperaturen die daar bij horen, is aan de orde. De schoorsteenveger
komt langs voor een laatste controle, het gras wordt (waarschijnlijk) voor de
laatste maal gemaaid en het gezaagde hout gaat nog eenmaal door de
kloofmachine. Ook de winterbanden staan al klaar om gemonteerd te worden. De
gemiddelde autochtone Zweed is niet zo blij met de aanstormende winter.
Lichtelijk in paniek, als ik vertel dat de sneeuwscooter al startklaar staat,
veranderen ze meteen van onderwerp. Nu al kijken we terug op een zomer die
uitzonderlijk genoemd mag worden voor Zweedse begrippen. In tegenstelling tot
de meesten die zich al weer gemeld hebben bij hun werkgever, staat voor mij de
vakantie voor de deur. Een werkvakantie weliswaar want winterklaar maken gaat
niet vanzelf!
Roel
Heidema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten