Vrijdag 24 mei 2013

Alweer een productieve dag! Gisteren een "gesloten" sollicitatie de deur uitgedaan, vandaag twee opties voor een praktikplats aangeboord, waarvan één wellicht omgezet kan worden in een betaalde functie (een "praktikplats" is een werkplek waar je de reeds geleerde Zweedse taal in praktijk kan brengen tegen een vergoeding). Ze zitten hier te springen om (goede;-)) busschaufförs en er is grote kans dat ik mijn oude, vertrouwde werk als zwemleraar weer kan oppakken in het openluchtbad dat Ljusne rijk is. Badmeester Roel is dus bijna "back in business". We hebben inmiddels wel ondervonden, dat niets zeker is hier, totdat het zwart op wit staat (maar waar is dat wel zo....?) Anders zoeken we gewoon verder, hoewel het aanbod van banen minimaal is. Het aanbod van werkzoekenden is vele malen groter. Er is geen drukke winkel, of het Arbeidsbureau heeft het drukker. Van een gezond economisch klimaat is in deze regio niet echt sprake. Vooral de jeugd die werk zoekt, moet z'n geluk beproeven in de grotere steden en trekken dan ook als lemmingen richting Stockholm. Hoewel het hier géén crisis is (zoals ook niet in Nederland) begin je wel te merken dat de slechte economische wind deze kant op komt waaien.

Toen ik echter vanmiddag bij het boodschappen doen om mij heen keek - wat ik eigenlijk té veel doe, waardoor ik als een zieke postduif de supermarkt doorkruis - en zag dat de boodschappenwagentjes weer tot over de rand werden gevuld met luxe artikelen die je alleen in een welvaartsstaat koopt, dacht ik: "Ach, zo'n vaart loopt het hier ook niet met het afnemen van de koopkracht!" Het leven is hier in Zweden toch wel duurder. Als je de boodschappenkar die je in Nederland vult in Zweden afrekent, ben je ongeveer 1,3 maal zoveel geld kwijt. Nu is het een sport geworden om goede producten voor de laagste prijs te scoren. Bijna alle huismerken zijn van goede kwaliteit en het prijsverschil met merkartikelen is gewoon te groot.
Hoe mooi het leven waar dan ook is: "Man behöver pengar!"