Dinsdag 28 mei 2013

Om half negen al "gemikmakt" met Lennart. De hele morgen Zweedse grammatik, alsof je het voor je lol doet. Klockan 11.30 stonden m'n ogen scheel in m'n hoofd, het was genoeg. Na een Hollands broodje kroket gelijk het frituurvet er maar weer af getrimd. De gräsklippare Norlett 6-75 (staat voor 6 cylinder-75 pk, loog hij) aangetrapt en twee en een half uur schudden, hobbelen en stuiteren over de grasmat. Als je er dan afstapt, moet je jezelf even de tijd gunnen om vaste grond onder de voeten te krijgen en je nieren weer te laten indalen.
In de loop van de jaren had het grasveld ook zijn grenzen verlegd. Het was gestaag over de geasfalteerde oprit gaan groeien. Met een mes in de grond prikken om te voelen waar het zwarte pek ophield, en dan maar afsteken. Nu wisten we wel dat de natuur ook hier gewoon z'n gang gaat, maar dat het zo erg was! Na 15 meter lag er voor drie kruiwagens aan overtollige zoden. Elke dag maar een stukje, want het is dankbaar, maar pokkenplaggenwerk. Als de oprit straks vrij is van verwilderd groen, gaat er een witte streep door het midden. Kun je elkaar zonder schade passeren en inhalen.
Tijdens de gekookte aardappeltjes, worteltjes en een balletje gehakt, de "nieuwe" grammofoonplaat van The three Degrees gedraaid op de stereotoren uit de jaren 70. Met geluidsboxen als kleine garderobekasten en geen buren die horendol kunnen worden, de volumeknop op "veel!"
Behalve die, nóg zes vinylschijven gehaald bij Erikshjälpen (een kringloopwinkel waar ik niet graag elke week kom, loog hij alweer). De opbrengst komt ten goede aan minder bedeelde kinderen in overzeese gebiedsdelen en dan bedoel ik niet Schiermonnikoog. Zo hjälpen we elkaar. Prachtige, nog niet verloren gegane muziek, tegen het kunnen aanschaffen van meerdere brilletjes voor schoolgaande Zuid-Afrikaanse kinderen. (O ja, ook een LP van Åsa Jinder met authentieke handtekening uit 1979, die wordt geld waard!!)