Zaterdag 2 maart

Om halv åtta ging de biologische klok af, want we hebben het druk vandaag. "Jij?" "Ja, ik!" Het wakker zijn was wat onaangenaam. Het raam moet 's nachts wel open om te voorkomen dat nare dromen de nachtrust verstoren wegens zuurstofgebrek. Toen de luiken goed en wel open waren, zag ik het gordijn onder een hoek van 45 graden waaien. De voeten waren als ijs en ook het voorhoofd, wat in de jaren reeds doorloopt tot in de nek, stond strak van de kou, omdat het bloed zich daaruit had teruggetrokken. Bij het openen van de gordijnen werd de oorzaak duidelijk. Doordat de voeten al een temperatuur hadden bereikt van onder nul, merkte ik niet dat ik tot m'n enkels in de sneeuw stond! Ook op de vensterbank lag een laag "witsel", alsof er een poederblusser was leeg gespoten.
Gloeiende, gloeiende......was het weer gaan sneeuwen vannacht en het sneeuwde nog! Een laag van zeker 4 cm bedekt het half ontdooide landschap. Ook de poesjes zitten "gebroederlijk" voor het raam naar buiten te kijken met een blik van: "Not again........."
Inmiddels is het gestopt met "poederen", breekt het wolkendek open en een voorzichtig zonnetje probeert de open gaten verder te breken. Het kacheltje snort op "vier", een bakje koffie en een "brownie", wat wil een mens nog meer...................
Trevlig helg!!!!