Vanmiddag de dagelijkse wandeling met de poezen. In een onbewaakt ogenblik wist Bully te ontsnappen. Toch had ik de tuigjes zo strak omgebonden, dat ze moesten ademhalen door hun oren. Toen de verzoening er was: "die zien we nooit meer.....terug", kwam hij zich na een half uur weer keurig melden in het houthok. Volgende week krijgen ze de vrijheid..........
Eerst nog wat anders te doen: Morgen vliegen, is zeker wel dertig jaar geleden dat ik het luchtruim heb gekozen (nu maar hopen dat de statistieken gelijk krijgen, of is dat het tarten van....;-))
Overigens wordt het hier ook eindelijk lente. Net als mijn haargrens, begint de sneeuwgrens zich ook terug te trekken! En de sneeuwklokjes bloeien 'als een wilde'...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten